kısım 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar
kısım 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar
kısım 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Nörohormonal Kalp Yetersizliği ve Sol Ventrikülün Yeniden Biçimlenmesi (Remodeling) 173<br />
PATOFİZYOLOJİK MEKANİZMALAR<br />
A. SV Hipertrofisi – Artmış Basınç Yükü<br />
“Grossman” hipotezine göre; basınç yüklenmesi ile<br />
miyosit büyümesi ve genişlemesi sonucunda duvar kalınlığı<br />
artmaktadır böylece basıncın sebep olduğu duvar<br />
stresi artarak yeniden düzenlenmektedir (ventrikül volumu<br />
ve duvar kalınlığı tarafından).<br />
Bu görüşün <strong>temel</strong>i “Laplace kanunu”na dayanmaktadır,<br />
buna göre; artmış duvar kalınlığı duvar stresini<br />
azaltmaktadır, ancak aksine ventrikül volumunun artışı<br />
ile duvar stresi artmaktadır.<br />
Şayet oluşan hipertrofi yeterliyse, sistolik duvar stresi<br />
normalleşir ve böylece kalbin performansı mekanik<br />
olarak kompanse edilmiş olur; kalbin kompansatuvar<br />
hiperfonksiyonu (kontraktilite gücü ve hızının artışı).<br />
Bu ventrikül zamanla daha sonra yetersizlik ve dilatasyona<br />
geçmektedir.<br />
Süreğen volum yüklenmesi ile diyastolik duvar stresi<br />
artmaktadır, sebebi; miyosit uzaması ile eksantrik hi-<br />
pertrofi, artmış ventrikül çapıdır (ventrikül volumunun<br />
artışı, dilatasyon).<br />
Basıncın sebep olduğu adaptiv ve mal-adaptiv<br />
sinyaller:<br />
Sinyal uyarılarının tabiyatı ile ilgili olarak; miyositler<br />
hem hayatta kalmakta, hemde kompansatuar olarak<br />
hipertrofiye olmakta veya apoptozise gitmektedirler;<br />
apoptozis kardiyomiyosit kaybına neden olarak SV yetersizlği<br />
ve dilatasyonunu artırmaktadır.<br />
Bu moleküler fizyopatolojik yollar hem adaptif hemde<br />
mal-adaptif hipertrofi ile sonuçlanmaktadır.<br />
1. Bu mekanizmalardan birisi ani mekanik yüklenme<br />
veya artmış sistolik duvar stresine cevap olarak miyokardtan<br />
lokal Anjiyotensin-II (Anj-II) salınması.<br />
Anj-II, reseptörüne bağlandıktan sonra, “protein Gq”<br />
ve sonra protein kinaz-C’nin € izoformunu aktive ederek;<br />
MAP (mitojen- aktive eden protein) kinaz enzim<br />
sistemine yönelik sinyali başlatır (Şekil 13).<br />
Anjiyotensin II<br />
Kardiyotropin 1<br />
TNFα<br />
Büyüme faktörleri<br />
insülin, IGF-I<br />
Reseptör<br />
Gq<br />
TNFα<br />
fazlalığı<br />
TNFβ<br />
Anjiyotensin II<br />
Fibroblast<br />
PKC<br />
PKB/AKT<br />
STAT-3<br />
Kinaz<br />
MAP kinaz<br />
NFκB<br />
IκB<br />
Prokollajen<br />
ERK<br />
JNK<br />
Fibroz<br />
Miyosit sağ kalım<br />
Miyosit ölümünde artış<br />
Adaptiv büyüme<br />
Nükleer kopyalama<br />
(Transkripsiyon)<br />
Maladaptif büyüme<br />
ŞEKİL 13. Hipertrofik işaret (signalling; sinyal) yolları: Yollar öncelikle miyosit sağ kalımına (adaptif hipertrofi), sağ tarafta ise apoptozis<br />
ve fibrozis ile hücre ölümüne yol açmaktadır.<br />
Major yol Anjiyotensin II’den yola çıkmaktadır; MAP (mitojen-aktive edilmiş protein), bu kinaz ailesinin bir üyesi olup; → sağ kalıma<br />
(ERK ile) gitmektedir. JNK ise hücreyi apoptozise götürmektedir.<br />
Kardiyotropin-1 ve TNF gibi sitokinler düşük düzeyde uyarılarla sağ kalım etkisi gösterir.<br />
TNFα’nın yüksek düzeyde patolojik apoptotik etkileri vardır. ERK: Ekstrasellüler düzenleyen kinaz, MAP: Mitojen-aktive edilmiş<br />
protein, PKC: Protein kinaz-C, PKB: Protein kinaz-B, IGF: İnsüline-benzer büyüme faktörü, TGFβ: Değiştirici büyüme faktörü-b,<br />
TNFkB: NFkB: Nükleer faktör KB (Lancet 206;367:357).
Change language