2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

110
Het Hof oordeelt dienaangaande dat, behalve indien de wet een bijzonder
bewijsmiddel voorschrijft, de rechter in strafzaken onaantastbaar oordeelt op grond
van welke feitelijke gegevens hij zich een overtuiging vormt en dat de rechter zijn
beslissing enkel mag gronden op feitelijke gegevens die aan de tegenspraak van de
partijen onderworpen werden. Hij mag geen rekening houden met feitelijke
gegevens waarover de partijen geen tegenspraak hebben kunnen voeren en die hij
slechts buiten het debat heeft vernomen. Aansluitend stelt het Hof evenwel dat de
rechter zijn overtuiging wel kan steunen op algemeen bekende feitelijke gegevens
die op algemene ervaring berusten en die hij dus niet buiten het debat heeft moeten
vernemen. Die algemeen feitelijke gegevens behoren steeds tot het debat omdat ze
algemeen bekend zijn. Daarbij gaat het Hof van Cassatie na of het door de rechter
als algemeen bekend geoordeeld feit, wel als dusdanig kan worden beschouwd en of
het geen bijzonder feit is dat de rechter noodzakelijk buiten het debat heeft
vernomen. Door te oordelen dat het tot de algemene bekendheid behoort dat geen
enkele kredietinstelling ‘gratuit’ afstand doet van een zekerheid zonder dat er hetzij
gelijktijdig een nieuwe en betere zekerheid wordt gesteld, hetzij een gelijktijdige
volledige delging van de schuld, hebben de appelrechters volgens het Hof dergelijk
feit wettig als algemeen bekend kunnen beschouwen zonder het buiten het debat te
moeten vernemen. Het Hof verwerpt bijgevolg het cassatieberoep.
C.REGELMATIGHEID VAN EEN HUISZOEKING DIE IS UITGEVOERD MET INSTEMMING VAN EEN
MEDEBEWONER: ARREST VAN 8 MAART 2006 (P.06.0226.F), MET CONCLUSIE VAN ADVOCAAT-
GENERAAL J.-M. GENICOT
In het kader van een operatie ter bestrijding van de mensenhandel, controleren
politieambtenaren, op 12 december 2005, in een bar, twee prostituees in het bezit
van als vals beschouwde paspoorten. Nadat de speurders haar schriftelijke en
voorafgaande toestemming hebben verkregen, gaan zij diezelfde dag nog over tot
een huiszoeking van de woonplaats die door één van de prostituees is aangewezen,
waar, volgens haar, haar echte paspoort ligt en waar zij, als medebewoonster,
toegang tot alle kamers had. De tweede medebewoner komt tijdens de huiszoeking
ter plaatse. De instemming van deze laatste wordt niet gevraagd om de huiszoeking
verder te zetten. Na afloop van de operatie wordt hij verhoord en op 13 december
2005 wordt een bevel tot aanhouding tegen hem uitgevaardigd. Bij de huiszoeking
werden verschillende stukken in beslag genomen.
Zich baserend op artikel 235bis van het Wetboek van Strafvordering, vordert die
inverdenkinggestelde dat de kamer van inbeschuldigingstelling, die in hoger beroep
uitspraak moet doen over de handhaving van de voorlopige hechtenis, dat de
regelmatigheid van de rechtspleging en meer in het bijzonder die van de huiszoeking
zou onderzocht worden.
Kan een huiszoeking alleen met de schriftelijke en voorafgaande toestemming van
een medebewoner verricht worden ? Kan zij voortgezet worden zonder toestemming
van de andere medebewoner wanneer die in de loop ervan ter plaatse komt? Volgens
de kamer van inbeschuldigingstelling is de rechtspleging die ertoe geleid heeft dat
de zaak bij de onderzoeksrechter aanhangig werd gemaakt alsook geleid heeft tot het
verlenen van het bevel tot aanhouding, regelmatig.