2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

Aangezien die telastleggingen bewezen zijn verklaard, wordt de werkgever
ambtshalve veroordeeld om de Rijksdienst voor Sociale zekerheid het bedrag van
3.825 euro te betalen, op grond van artikel 35, vierde lid (thans vijfde lid), van de
Wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944
betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders. Het hof van beroep beslist,
voor het overige, de helft van die veroordeling met drie jaar uitstel gepaard te doen
gaan.
Een dergelijke beslissing stelt de kwestie aan de orde of de ambtshalve veroordeling
die in het laatste lid van artikel 35 is bepaald kan worden uitgesproken, met
toepassing van artikel 8, § 1, van de Wet van 29 juni 1964 betreffende de
opschorting, het uitstel en de probatie.
Het Hof heeft hierop, in de voltallige terechtzitting van 27 september 2006,
bevestigend geantwoord. 52
D.VOOR POGING TOT DOODSLAG MAG GEEN WERKSTRAF WORDEN OPGELEGD: ARREST VAN 15
NOVEMBER 2006 (P.06.1221.F)
De beklaagde, eiser in cassatie, heeft een poging tot doodslag begaan. Het arrest
voert aan dat een dergelijk misdrijf niet met een werkstraf kan worden bestraft, zoals
bedoeld in de artikelen 37ter e.v. van het Strafwetboek.
Het Hof, dat eraan herinnert dat de werkstraf niet kan worden uitgesproken voor de
feiten die bij de artikelen 393 tot 397 betreffende doodslag zijn bepaald, stelt vast
dat zulks ook geldt voor de omstandigheden die de dader van de feiten een minder
zware straf kunnen opleveren. Met name de omstandigheden die hem belet hebben
zijn misdadig voornemen volledig ten uitvoer te leggen.
Het hof van beroep kon dus beslissen dat de werkstraf niet van toepassing is op de
dader die gepoogd heeft het feit te plegen dat in de wet wordt bedoeld.
§ 7.Jeugdbescherming
113
A.MAATREGEL VAN GEDWONGEN HULPVERLENING: ARREST VAN 22 FEBRUARI 2006
(P.06.1522.F), MET CONCLUSIE VAN ADVOCAAT-GENERAAL R. LOOP EN ARREST VAN 17
OKTOBER 2006 (P.06.1089.F)
Sinds een vonnis van de jeugdrechtbank van 12 februari 2004 is een kind het
voorwerp van een dwangmaatregel tot huisvesting buiten zijn familiaal leefmilieu,
met het oog op zijn behandeling, zijn opvoeding, het onderwijs dat hij moet volgen
of zijn beroepsopleiding, alsook de richtlijnen of de begeleiding van educatieve aard.
Bij vonnis van 10 februari 2005 beslist de jeugdrechtbank die de noodzaak heeft
vastgesteld tot behoud van die maatregel, om de dwangmaatregel met een jaar te
52 Dit antwoord komt overeen met de rechtspraak van het Arbitragehof op dit punt: Arbitragehof 15
september 1999, arrest nr. 98/99; Arbitragehof, 13 juli 2000, arrest nr. 92/2000; Arbitragehof, 13 juni
2001, arrest nr. 80/2001