2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

254
draagwijdte dan wanneer het betrekking heeft op een interne rechtsregel. Wat de
vreemde norm betreft, moet het woord “wet” volgens ons gedefinieerd worden met
inachtneming van het toezicht dat het Hof op de overeenstemming met de vreemde
rechtsregel uitoefent ; wat de in het Wetboek van internationaal privaatrecht
bedoelde aangelegenheden betreft, is de inhoud van dat toezicht, zoals gezegd,
vastgelegd in artikel 15 van dat wetboek, luidens hetwelk “het buitenlands recht
toegepast wordt volgens de in het buitenland gevolgde interpretatie”.
Hieruit volgt o.i. dat de vreemde “wet” waarvan de schending, luidens artikel 608
van het Gerechtelijk Wetboek, in dat verband bij het Hof aanhangig gemaakt kan
worden, ons inziens omschreven kan worden als de wet “van vreemd recht, zoals het
toegepast wordt volgens de in het buitenland gevolgde interpretatie” 357 .
BESLUIT
Wij hebben in eerste instantie voorgesteld om de “wet” in de zin van artikel 608 van
het Gerechtelijk Wetboek te omschrijven als « de rechtsregel met algemene
draagwijdte en verbindend karakter, die uitgevaardigd wordt door de bevoegde
overheid”.
We hebben vervolgens vastgesteld dat het middel dat de miskenning van een
algemeen rechtsbeginsel aanvoert, ontvankelijk is, en hebben die definitie bijgevolg
zo moeten aanpassen dat zij rekening houdt met het feit dat dergelijk algemeen
rechtsbeginsel geen geschreven regel is die als dusdanig door de grondwetgever of
de wetgever uitgevaardigd wordt. Onder “wet” verstaan we dus voortaan : “de
rechtsregel die uitgaat van de bevoegde overheid, of het algemeen rechtsbeginsel,
met een algemene draagwijdte en een verbindend karakter”.
Ten slotte hebben we rekening moeten houden met het bijzonder toezicht – een
conformiteitsbeoordeling – dat het Hof op de vreemde “wet” uitoefent. Wanneer de
schending van een dergelijke “wet” aan zijn toezicht voorgelegd wordt, dient het
Hof, rekening houdend met het beperkt karakter van zijn toezicht, immers niet na te
gaan of die vreemde rechtsregel voldoet aan die verschillende voorwaarden van
bevoegde overheid, algemene draagwijdte en verbindend karakter.
De “wet” waarvan de schending tot cassatieberoep leidt, is dus “ofwel de Belgische
rechtsregel die uitgaat van een bevoegde overheid, of het algemeen rechtsbeginsel,
met algemene draagwijdte en verbindend karakter, ofwel het vreemd recht, zoals het
toegepast wordt volgens de in het buitenland gevolgde uitlegging”.
slechts een “tuchtrechtelijk” toezicht houden en zal de feitenrechters slechts terechtwijzen indien ze de
tekst van de vreemde wet verkeerd uitleggen.
357 De “wet” in de zin van art. 608 Ger. W. kan dus niet een Belgische of vreemde rechtsregel met
algemene draagwijdte en verbindend karakter zijn. In dat geval zou men er immers van uitgaan dat het
Hof bevoegd is om toezicht te houden op de vraag of de vreemde rechtsregel voldoet aan de hiervoor
besproken voorwaarden, m.n. of zij uitgaat van een bevoegde overheid en of zij een algemene
draagwijdte en een verbindend karakter heeft.