2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

de toepasselijke wet de onteigende de waarborg biedt dat hij de hem verschuldigde
schadeloosstelling zal ontvangen, en zulks, dankzij het optreden van de gerechtelijk
deskundige waarvan de kosten en het honorarium ten laste vallen van de
onteigenende overheid.
In zijn arrest van 5 mei 2006, dat in voltallige terechtzitting is gewezen, herinnert
het Hof eraan dat de krachtens artikel 16 van de Grondwet verschuldigde billijke
schadeloosstelling alle schadeposten moet omvatten die de onteigende heeft geleden
en in oorzakelijk verband staan met de onteigening. Op grond van de vorenvermelde
overwegingen beslist het dat het hof van beroep, dat het noodzakelijke oorzakelijk
verband vaststelt tussen de onteigening en de kosten van een technisch raadsman die
de verweerders hebben moeten maken, naar recht kon beslissen die kosten op te
nemen in de billijke schadeloosstelling die het hun toekent.
D.GEEN AANSPRAKELIJKHEID VAN DE STAAT VOOR EEN BEWEERDE ONZORGVULDIGE
MENINGSUITING IN HET RAAM VAN EEN PARLEMENTAIR ONDERZOEK: ARREST VAN 1 JUNI 2006
(C.05.0494.N), GEWEZEN IN VOLTALLIGE ZITTING, MET CONCLUSIE VAN PROCUREUR-GENERAAL
M. DE SWAEF
In 1997 publiceert de Kamer van volksvertegenwoordigers het verslag van de
parlementaire onderzoekscommissie inzake sekten in België. Bij het onderzoek en
de verslaggeving zou al te lichtzinnig tewerk zijn gegaan, voornamelijk door met
betrekking tot bepaalde organisaties en verenigingen de onterechte catalogisering als
sekten voorop te stellen. De beweerde lasterlijke aantijgingen in het verslag zouden
er teveel aan zijn, zeker waar zonder afdoende staving terminologie als
‘misdaadorganisatie’, ‘maffia’, ‘oplichting’, ‘witwassen van zwart geld’, ‘dekmantel
voor illegale praktijken en bendevorming’ en ‘seksschandalen’ wordt gebruikt. Om
die reden start een bepaalde vereniging een juridische procedure met het oog op
aansprakelijkheidsstelling van de Belgische Staat. Dit geding leidt tot het in dezen
bestreden arrest, waarbij de appelrechters de overheid aansprakelijk stellen, de
publicatie van hun arrest bevelen onder verbeurte van een dwangsom en de Staat
veroordelen tot schadevergoeding 12 .
In het arrest van 1 juni 2006, gewezen in voltallige zitting en op gelijkluidende
conclusie van de Procureur-generaal, beslist het Hof dat de rechter een
meningsuiting in het raam van parlementaire werkzaamheden, zoals deze van een
parlementaire onderzoekscommissie, niet mag toetsen aan de zorgvuldigheidsnorm
van de artikelen 1382-1383 B.W.
12 Zie over het bestreden arrest van het Hof van Beroep te Brussel van 28 juni 2005: M.-F. RIGAUX, “La
responsabilité de l’État pour une faute commise par une commission d’enquête parlementaire”, noot
onder Brussel 28 juni 2005, J.T. 598-602; K. MUYLLE, “Luidt artikel 1382 B.W. de doodsklok over
artikel 58 G.W.?”, noot onder Brussel 28 juni 2005, C.D.P.K. 2005, 666-675; M. UYTTENDAELE,
“Réflexions à froid sur un petit coup d’État jurisprudentiel”, noot onder Brussel 28 juni 2005, J.L.M.B.
2005, 1590-1600; H. VUYE, “Overheidsaansprakelijkheid voor het doen en laten van parlementaire
onderzoekscommissies… Waarom niet en waarom wel?”, noot onder Brussel 28 juni 2005, T.B.B.R.
2005, 503-514; J. WILDEMEERSCH, “Quand le pouvoir judiciaire se mêle du pouvoir législatif”, noot
onder Brussel 28 juni 2005, J.L.M.B. 2005, 1600-1611.
51