2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

dwangsom. Evenals de eerste rechters, gaan de appelrechters op deze vordering in.
Zij oordelen dat, waar de raad van bestuur van de V.Z.W. haar bevoegdheid om
personeel te ontslaan rechtsgeldig aan de voorzitter heeft overgedragen, deze laatste
niet zonder meer de bedoelde bevoegdheid aan een sociaal secretariaat kon
overdragen. Het ontslag is zodoende gekomen van een niet rechtsgeldig
gemandateerde en bijgevolg onbevoegde persoon. De appelrechters oordelen verder
dat het de gewezen werknemer geenszins ten kwade kan worden geduid dat hij het
litigieuze mandaat van het sociaal secretariaat niet onmiddellijk of zelfs binnen een
korte termijn ter discussie heeft gesteld. Volgens de appelrechters staat het de
gewezen werknemer vrij deze betwisting voor het eerst aan te voeren in het raam
van de door hem gevoerde gerechtelijke procedure.
In zijn arrest van 6 februari 2006 geeft het Hof een andere zienswijze te kennen. Het
Hof knoopt aan bij artikel 1994 van het Burgerlijk Wetboek dat bepaalt dat de
lasthebber aansprakelijk is voor hem die hij bij de uitvoering van zijn opdracht in
zijn plaats heeft gesteld. Hieruit volgt dat de lastgever aan de lasthebber de toelating
kan verlenen zich voor de uitvoering van het mandaat te laten vertegenwoordigen of
bijstaan, een toelating die zelfs stilzwijgend kan zijn. Nu de feitenrechters niet
vaststellen dat de voorzitter dergelijke toelating ontbeert, oordelen zij verkeerdelijk
dat hij het sociaal secretariaat niet kon inschakelen. Het Hof beslist verder dat de
gewezen werknemer wel degelijk gehouden was om het litigieuze mandaat
onmiddellijk of minstens binnen een redelijke termijn ter discussie te stellen. Waar
de gewezen werknemer in een eerste fase handelde naar het ontslag door het sociaal
secretariaat, zonder haar mandaat in vraag te stellen, kan hij dit niet a posteriori in
het raam van de door hem gevoerde gerechtelijke procedure. In die optiek vernietigt
het Hof de bestreden beslissing.
C.DE GECEDEERDE SCHULDENAAR KAN AAN DE OVERNEMER GEEN MIDDELEN TEGENWERPEN DIE
ZIJN GEPUT UIT DE ONDERLIGGENDE OVEREENKOMST TUSSEN OVERDRAGER EN OVERNEMER: ARREST
VAN 27 APRIL 2006 (C.04.0093.N)
Ingeval een schuldvordering wordt overgedragen, kan de kennisgeving van de
overdracht aan de overgedragen schuldenaar (art. 1690, tweede lid, B.W.) zowel
door de overdrager als de overnemer gebeuren.
Indien de kennisgeving door de overdrager, dan wel door de overdrager en de
overnemer gezamenlijk gebeurt, mag de gecedeerde schuldenaar het bestaan van de
overdracht niet in vraag stellen.
Als die kennisgeving enkel door de overnemer gebeurt, mag de gecedeerde
schuldenaar hem, naast excepties die aan de schuldvordering zelf kleven, enkel
middelen tegenwerpen die het feit zelf van de overdracht betreffen. Hij mag geen
excepties tegenwerpen die hij put uit de onderliggende overeenkomst tussen de
overdrager en de overnemer.
Overdrager en overnemer hebben in casu een overeenkomst afgesloten om bepaalde
schuldvorderingen wel en andere niet over te dragen. In strijd met deze
overeenkomst worden volgens de gecedeerde schuldenaar bepaalde
65