2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

eslissing over een nieuwe aanvraag en die van een beslissing ten gevolge van een
ambtshalve herziening niet gelijkstellen.
F.DE BEKENTENIS IS NIET TOEGELATEN ALS BEWIJS VOOR DE TOEPASSING VAN EEN WET VAN
OPENBARE ORDE, ZOALS VOOR HET VERMOEDEN VERMELD IN ARTIKEL 22TER VAN DE R.S.Z.-WET:
ARREST VAN 24 APRIL 2006 (S.04.0121.N), MET CONCLUSIE VAN ADVOCAAT-GENERAAL D.
THIJS
129
In dit arrest doet het Hof uitspraak over de problematiek van de bekentenis als
bewijsmiddel in materies die de openbare orde raken.
De Rijksdienst voor Sociale Zekerheid vordert de betaling van achterstallige
bijdragen wegens het ambtshalve in aanmerking nemen als voltijdse prestaties van
de deeltijdse prestaties van een aantal werknemers. Krachtens artikel 22ter van de
R.S.Z.-wet worden de deeltijdse werknemers vermoed arbeid te hebben verricht in
het raam van een arbeidsovereenkomst voor voltijdse arbeid. Om te bewijzen dat de
werkroosters niet openbaar werden gemaakt, beroept de Rijksdienst zich o.m. op een
verklaring van de werkgever aan een adjunct-inspecteur bij de sociale inspectie. In
die verklaring erkent de werkgever gedurende een vroegere periode geen
werkroosters te hebben bijgehouden.
Het arbeidshof oordeelt dat deze verklaring, hoewel het een rechtsgeldige bekentenis
inhoudt, niet is toegelaten als bewijs omdat artikel 22ter R.S.Z.-wet de openbare
orde raakt. De erkenning blijft evenwel een gewoon bewijsmiddel waarvan de
feitenrechter de bewijswaarde beoordeelt. Het arbeidshof wijst de vordering dan ook
af als ongegrond, nu geen andere dienstige bewijsmiddelen voorhanden zijn.
De Rijksdienst voert hiertegen aan dat de bekentenis is toegelaten wanneer zij
betrekking heeft op een feit en de erkenning van dit feit geen afstand inhoudt van
een recht dat de openbare orde raakt noch er toe strekt een bepaling van openbare
orde te omzeilen.
Het Hof oordeelt daarentegen dat een bekentenis niet kan slaan op zaken waarover
de wet niet toelaat te beschikken of waarover geen dading mag worden aangegaan.
De rechter mag bijgevolg geen bekentenis aannemen van een feit dat een beslissend
gegeven uitmaakt voor de al dan niet toepasselijkheid van een wet van openbare
orde, zoals het vermoeden vermeld in artikel 22ter.