2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

219
andere “wet” (strafsancties en (of) geldboeten), en (of) naar aanleiding van een
rechtsvordering tot schadevergoeding 237 kan worden ingesteld. Het is geen gewone
aanbeveling, noch een morele plicht.
Illustratie – Volgende teksten zijn geen wetten in de zin van artikel 608 van
het Gerechtelijk Wetboek:
- Een akkoord dat werd gesloten tussen België en de Republiek Zaïre « tot
regeling van bepaalde vorderingen », dat geen normatieve draagwijdte
heeft (Cass. 26 oktober 1995, A.C. 1995, nr. 455);
- Het opschrift van een verdrag dat geen normatieve inhoud heeft;
hetzelfde geldt voor de aanhef (Cass. 3 november 1986, A.C. 1986-87, nr.
139);
- Het besluit van 14 oktober 1997 van de regering van de Franse
Gemeenschap tot goedkeuring van het beheersakkoord tussen de Franse
Gemeenschap en de R.T.B.F., aangezien het gaat om een akte van hoge
administratieve voogdij (Cass. 21 december 2000, A.C. 2000, nr. 716,
met concl. adv.-gen. Th. WERQUIN);
- Een koninklijk besluit dat beslist dat bepaalde gronden in het algemeen
belang moeten worden onteigend volgens de procedure van dringende
onteigening (Cass. 6 april 1979, A.C. 1978-79, 939; Cass. 17 juni 1999,
A.C. 1999, nr. 373);
- Een koninklijk besluit dat een landschap beschermt (Cass. 23 maart 1995,
A.C. nr. 163);
- Een koninklijk besluit dat de beslissing vernietigt van een bestendige
deputatie van een provincieraad is geen wet in de zin van artikel 608 van
het Gerechtelijk Wetboek (Cass. 8 april 1983, A.C. 1982-83, nr. 428);
- Een koninklijk besluit waarbij aan een gemeente vergunning wordt
verleend een aan de gemeente toebehorend onroerend goed uit de hand te
verkopen is een handeling van administratieve voogdij en is bijgevolg
geen wet in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek (Cass. 3
oktober 1980, A.C. 1980-81, nr. 80);
- Het koninklijk besluit dat een afgezet ambtenaar recht op een beperkt
pensioen verleent (Cass. 21 april 1988, A.C. 1987-88, nr. 504)
237 In zijn plechtige openingsrede (« Propos sur la loi… », o.c., p. 564), kenmerkt proc.-gen. GANSHOF.
van der MEERSCH de wet in de zin van artikel 608 Ger.W. met name door haar dwingend karakter :
« Elle émane du pouvoir qui ordonne, défend ou permedl. Son caractère impératif se fonde sur la
présomption irréfragable de l’intérêt commun. […] Il n’y a pas de loi sans sanction sociale : toute
infraction aux défenses de la loi ou à ses ordres entraîne des peines, soit privatives de liberté, soit
pécuniaires, soit autres, des prélèvements sur les ressources des personnes, des dommages et intérêts,
l’annulation ou l’inefficacité de l’acte. ». Verder zal blijken dat het dwingend karakter in de zin die
daaraan wordt gegeven door de heer GANSHOF van der MEERSCH, dat wil zeggen waarop sancties in
de ruime betekenis staan, in werkelijkheid inherent is aan elke, formele of materiële, rechtsregel, niet mag
worden verward met het verbindend (eerder dan dwingend) karakter ervan, dat louter het gevolg is van
het feit dat de rechtsregel, overeenkomstig artikel 190 van de Grondwet, in de bij de wet bepaalde vormen
is bekendgemaakt (zie infra inzake het verbindend karakter van de « wet »).