2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

64
De rechtbank sluit zich bij die laatste argumenten aan. Daar de erfdienstbaarheid op
de plaats van de opening wegens het bestaan van die afsluiting al meer dan dertig
jaar helemaal niet meer werd uitgeoefend, moet de erfdienstbaarheid worden geacht
op die plaats te zijn tenietgegaan.
Over de gedeeltelijke niet-uitoefening van een erfdienstbaarheid bestaan twee
tegengestelde opvattingen. Volgens de eerste beschikt de eigenaar van het heersend
erf over een zekere vrijheid in de uitoefening van de erfdienstbaarheid die hij moet
kunnen gebruiken in zoverre hij die nodig heeft en het hem past. Hij kan derhalve
geen gedeelte van het recht dat hij op grond van zijn titel bezit verliezen wanneer hij
vrijwillig, zonder dwang en zonder beletsel het gebruik van zijn recht beperkt.
Bijgevolg kan de erfdienstbaarheid alleen geacht worden wegens niet-gebruik van
een gedeelte ervan gedeeltelijk te zijn tenietgegaan wanneer een materiële hindernis
dat gedeelte van het gebruik volledig onmogelijk maakt. Volgens de tweede
opvatting maken de artikelen 706 en 708 van het Burgerlijk Wetboek geen
onderscheid tussen de oorzaken van gedeeltelijke niet-uitoefening. De vrijwillige
uitoefening heeft het gedeeltelijk tenietgaan van de erfdienstbaarheid na dertig jaar
tot gevolg net zoals de gedwongen gedeeltelijke niet-uitoefening die het gevolg is
van een materiële hindernis.
Het Hof bekrachtigt het eerste standpunt. Artikel 708 van het Burgerlijk Wetboek
bepaalt dat de wijze van gebruik van een erfdienstbaarheid verjaart evenals de
erfdienstbaarheid zelf en op gelijke manier. Bijgevolg kan het beperkte gebruik van
een erfdienstbaarheid gedurende een termijn van dertig jaar tot gevolg hebben dat ze
gedeeltelijk tenietgaat en dat ze bijgevolg beperkt wordt tot de grenzen waarbinnen
ze werd uitgeoefend. Evenwel en mits de materiële gesteldheid van de plaats de
volledige uitoefening van de erfdienstbaarheid mogelijk maakt, kan de
omstandigheid dat de eigenaar van het heersend erf dat gebruik in feite beperkt tot
wat hij nodig heeft en wat hem past, niet worden beschouwd als een beperkt gebruik
dat het gedeeltelijk tenietgaan van die erfdienstbaarheid tot gevolg kan hebben.
B.DE LASTHEBBER KAN IN BEGINSEL EEN ANDERE LASTHEBBER IN ZIJN PLAATS STELLEN: ARREST
VAN 6 FEBRUARI 2006 (S.05.0030.N)
In opdracht van de voorzitter van een V.Z.W., die het dagelijkse bestuur van deze
V.Z.W. waarneemt, gaat een sociaal secretariaat over tot ontslag om dringende reden
van een werknemer. Waar uit de statuten van de V.Z.W. blijkt dat de raad van
bestuur zijn bevoegdheid om personeel te ontslaan aan de voorzitter heeft
overgedragen, is deze bevoegdheid niet nader uitgewerkt. Verder blijkt geen
rechtstreeks mandaat van de raad van bestuur aan het sociaal secretariaat voor te
liggen; het is enkel door toedoen van de voorzitter dat het sociaal secretariaat tot
ontslag is overgegaan.
De gewezen werknemer betwist zijn ontslag en stelt dat het sociaal secretariaat, bij
gebrek aan rechtstreeks mandaat van de raad van bestuur van de V.Z.W., hiertoe niet
kon overgaan. Hij vordert betaling van een opzeggingsvergoeding en de afgifte van
de overeenstemmende sociale en fiscale documenten, dit onder verbeurte van een