2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

§ 2.Omvang van cassatie in strafzaken
A.GEVOLGEN VAN EEN ONTERECHTE EVOCATIE – CASSATIE ZONDER VERWIJZING: CASS. 4 APRIL
2006, P.05.1704.N
Nadat drie strafzaken werden samengevoegd, sprak de correctionele rechtbank een
eerste tussenvonnis uit waarbij het openbaar ministerie werd verzocht bepaalde
stukken bij het dossier te voegen en een ander tussenvonnis waarbij bepaalde
stukken uit het debat werden geweerd en de strafvordering ontvankelijk werd
verklaard. Tegen deze beide tussenvonnissen werd door enkele beklaagden hoger
beroep ingesteld waarop het openbaar ministerie tegen deze beklaagden een
volgappel instelde. Het hof van beroep vernietigde evenwel de beide
tussenvonnissen en besliste de zaak in haar geheel ab initio te evoceren en oordeelde
bovendien dat dit ook gold ten aanzien van de niet in hoger beroep gekomen
beklaagden. Tegen het arrest van het hof van beroep stelden sommigen van deze
beklaagden cassatieberoep in in zoverre het de vonnissen alvorens recht te spreken
vernietigde en de zaak geheel evoceerde.
Het Hof oordeelt dat dit cassatieberoep gegrond is. Artikel 215 van het Wetboek van
Strafvordering bepaalt dat, indien het vonnis wordt tenietgedaan wegens schending
of niet-hersteld verzuim van vormen, door de wet voorgeschreven op straffe van
nietigheid, het hof van beroep mede beslist over de zaak zelf. Volgens het Hof kan
de appelrechter ingevolge de devolutieve werking van een hoger beroep een vonnis
dat nog geen volledige uitspraak heeft gedaan over de bij de eerste rechter
aanhangige zaak, slechts vernietigen ten aanzien van de partijen die in hoger beroep
zijn gekomen of tegen wie het hoger beroep is gericht. De omstandigheid dat het
vernietigde vonnis ten aanzien van andere partijen die geen hoger beroep hadden
ingesteld, dezelfde onwettigheid bevat, doet hieraan geen afbreuk. Bijgevolg vond
het Hof dat de appelrechters artikel 215 van het Wetboek van Strafvordering hadden
geschonden door de tussenvonnissen ook te vernietigen ten aanzien van de partijen
die daartegen geen hoger beroep hadden ingesteld. Bijgevolg werd het arrest zonder
verwijzing vernietigd ten aanzien van de eisers in cassatie en moet de eerste rechter
ten aanzien van hen alsnog uitspraak doen over de bij hem nog steeds aanhangige
zaken.
B.GEDEELTELIJKE VERNIETIGING ZONDER VERWIJZING - GEEN VERZWARING VAN DE STRAF ZONDER
HOGER BEROEP VAN HET OPENBAAR MINISTERIE: ARREST VAN 3 OKTOBER 2006 (P.06.0735.N)
De politierechtbank verklaarde eiser schuldig aan schending van artikel 8.4
Wegverkeerreglement en schending van artikel 8.3, lid 2 Wegverkeersreglement.
Wegens deze vermengde feiten veroordeelde de politierechtbank eiser tot een
geldboete van 50 euro, verhoogd met 45 opdeciemen, of een vervangend rijverbod
van 8 dagen. Tegen dit vonnis werd enkel door de beklaagde hoger beroep ingesteld.
De correctionele rechtbank verklaarde in hoger beroep alleen de schending van
artikel 8.3, lid 2, Wegverkeerreglement bewezen en oordeelde de tenlastelegging
van schending van artikel 8.4 Wegverkeerreglement niet bewezen. Wegens deze
inbreuk veroordeelde de rechtbank eiser tot een geldboete van 50 euro, verhoogd
93