2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

omstandigheden ondubbelzinnig aangeven dat de betalingen voor het vonnis hebben
opgehouden.
Het bestreden arrest stelt dat voor de vervroeging van het tijdstip van staking van
betaling niet vereist is dat het krediet reeds aan het wankelen was op het ogenblik
waarop de rechtbank het tijdstip van staking van betaling vaststelt. Volgens de
appelrechters is het voldoende dat de betalingen waren opgehouden.
Het Hof oordeelt dat de uitdrukking in artikel 12, tweede lid, van de
Faillissementswet “dat de betalingen voor het vonnis hebben opgehouden”, verwijst
naar de faillissementsvoorwaarden vermeld in artikel 2, eerste lid, van dezelfde wet.
De kern hiervan is dat de koopman definitief heeft opgehouden te betalen, wat
noodzakelijk inhoudt dat hij over geen krediet meer beschikt. Indien de koopman
nog over krediet beschikt, heeft hij derhalve niet definitief opgehouden te betalen.
De rechtbank kan de datum van staking van betaling dus enkel vervroegen als ze
vaststelt dat de koopman op duurzame wijze heeft opgehouden te betalen en dat zijn
krediet geschokt is op het tijdstip waarop zij de staking van betaling vaststelt.
§ 2.Verzekeringen
A.ARTIKEL 29BIS VAN DE WET VAN 21 NOVEMBER 1989 BETREFFENDE DE VERPLICHTE
AANSPRAKELIJKHEIDSVERZEKERING INZAKE MOTORRIJTUIGEN SLUIT HET SLACHTOFFER DAT, ZONDER
HET ONGEVAL EN DE GEVOLGEN ERVAN TE HEBBEN GEWILD VERANTWOORDELIJK IS VOOR DE DOOR
HEM GELEDEN SCHADE, NIET UIT VAN DE SCHADEVERGOEDING WAARIN HET VOORZIET: ARREST VAN
28 APRIL 2006 (C.04.0569.F), MET CONCLUSIE VAN ADVOCAAT-GENERAAL J.-M. GENICOT
Zoals bekend heeft de wetgever met artikel 29bis van de wet van 21 november 1989
betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen door
middel van een meer zekere en gemakkelijker te verkrijgen vergoeding de
bescherming van de zwakke weggebruiker op het oog gehad. Daarom moet de
persoon die zich bij het uitstappen uit een autobus verwondt, naar luid van § 1,
eerste lid, van dat artikel vergoed worden door de verzekeraar die de
aansprakelijkheid van de eigenaar, de bestuurder of de houder van de bij het ongeval
betrokken bus dekt. Wat gebeurt er echter wanneer, zoals dat hier het geval was, het
slachtoffer dezelfde persoon is als de bestuurder van dat voertuig? Artikel 29bis is
opgenomen in een wet inzake aansprakelijkheidsverzekering. Dat soort verzekering
vereist dat de veroorzaker van de schade en het slachtoffer verschillende personen
zijn: men kan geen vergoeding eisen voor de schade die men zichzelf berokkend
heeft. Moet de bestuurder van de bus die op het ogenblik van het ongeval een
“zwakke weggebruiker” geworden was, dus van dekking worden uitgesloten op
grond dat hij zijn eigen schade heeft veroorzaakt?
De rechtbank van eerste aanleg is die mening toegedaan en verwerpt bijgevolg de
vordering tot schadeloosstelling van de bestuurder.
Na een analyse van de geldende regeling vernietigt het Hof het bestreden vonnis in
zijn arrest, dat wordt voorafgegaan van de conclusie van het openbaar ministerie.
Het feit dat artikel 29bis werd opgenomen in een wet inzake
69