2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

wetten, maar conformeert zij zich aan de opdracht van de rechterlijke macht om de
burgerlijke rechten te beschermen.
Het bestreden arrest verwijt de Staat dat hij nagelaten had wetten uit te vaardigen
teneinde de rechterlijke macht in staat te stellen de openbare dienst van de Justitie op
doeltreffende wijze te verzekeren, meer bepaald met het oog op de naleving van de
bij art. 6.1 E.V.R.M. vereiste redelijke termijn.
Het arrest van 28 september 2006 beslist dat een rechtbank van de rechterlijke orde
bevoegd is om na te gaan of de wetgevende macht op passende of toereikende wijze
zijn wetgevende opdracht heeft uitgevoerd zodat de Staat de verplichtingen kan
nakomen die hem door een hogere norm zijn opgelegd, ook al verleent die norm de
wetgever de macht om te beoordelen welke middelen moeten worden aangewend
om de naleving ervan te verzekeren.
Het openbaar ministerie herinnert er in zijn conclusie aan dat de Belgische Staat
door verscheidene arresten van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens is
veroordeeld omdat hij het juridisch bestel niet derwijze had ingericht dat de
gerechten eenieder het recht zouden kunnen waarborgen om binnen een redelijke
termijn een definitieve beslissing te verkrijgen over betwistingen inzake rechten en
plichten van burgerrechtelijke aard. Het was eveneens van oordeel dat de hoven en
rechtbanken, zonder het beginsel van de scheiding der machten te miskennen, de
wetgevende macht kunnen santioneren voor fouten die hij begaat wanneer hij niet
handelt als een normaal omzichtig wetgever die in dezelfde concrete
omstandigheden is geplaatst en over dezelfde politieke speelruimte beschikt. Maar,
nog steeds volgens het openbaar ministerie, wanneer het Europees Hof voor de
Rechten van de Mens de Belgische Staat om de voornoemde reden veroordeelt,
bevestigt die veroordeling de door de Belgische wetgever begane fout. Daaruit leidt
het openbaar ministerie af dat, ingeval de rechtzoekende zich niet tot het Europees
Hof voor de Rechten van de Mens heeft gewend, het aan de hoven en rechtbanken
stond om na te gaan of de nalatigheid van de Staat een fout opleverde in het kader
van het hun voorgelegde geval.
G.DE CONTRACTANT KAN SLECHTS QUASI-DELICTUEEL AANSPRAKELIJK WORDEN GESTELD INDIEN
DE HEM TEN LASTE GELEGDE FOUT EEN TEKORTKOMING UITMAAKT NIET ALLEEN AAN DE
CONTRACTUELE VERBINTENIS MAAR OOK AAN DE ALGEMENE ZORGVULDIGHEIDPLICHT: ARREST VAN
29 SEPTEMBER 2006 (C.03.0502.N)
In dit arrest brengt het Hof van Cassatie een wijziging aan in de traditionele
voorwaarden voor de samenloop van contractuele en buitencontractuele
aansprakelijkheid.
De feiten, die niet weergegeven zijn in het arrest, spreken tot de verbeelding. Een
man plaatste bij een turfkantoor een weddenschap op de paardenwedrennen. De
uitbaatster liet na het formulier te valideren, naar verluidt omdat het door een
windvlaag achter de kassa was gevallen. De weddenschap bleek in de prijzen te
vallen. De n.v. Tiercé weigerde de weddenschap als geldig te aanvaarden en de
prijzen werden dan ook niet uitbetaald. In beroep werd de n.v. Tiercé, als werkgever
55