2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

echtspraak had kunnen aannemen 315 . In geval van een uitleggingswet, wordt de
uitgelegde wet verondersteld van in den beginne de door de uitleggingswet
omschreven betekenis te hebben gehad en moet ze bijgevolg, krachtens artikel 7 van
het Gerechtelijk Wetboek, als dusdanig door de hoven en de rechtbanken, met
inbegrip van het Hof van Cassatie, worden toegepast, zelfs als die wet pas tijdens
het cassatiegeding werd afgekondigd 316 .
Enkele preciseringen evenwel :
245
Wanneer toepassing wordt gemaakt van de buitenlandse wet, is de schending van de
« wet » in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek ofwel de
buitenlandse wetsbepaling ofwel de daaraan gelijkwaardige rechtsbron, namelijk, in
voorkomend geval, de rechterlijke precedenten waaruit de regel van de Common
Law kan worden afgeleid (of die deze tot uitdrukking brengen) 317 .
Volgens de rechtspraak van het Hof en artikel 15 van het Wetboek van
internationaal privaatrecht is de rechter gehouden de regel van buitenlands recht uit
te leggen met inachtneming van de draagwijdte die ze bezit in de Staat die ze heeft
uitgevaardigd. Het wettigheidstoezicht door het Hof beperkt zich hier tot de vraag of
de feitenrechter aan de regel dezelfde draagwijdte heeft gegeven als die welke zij in
het land van oorsprong heeft. De rechtspraak – inzonderheid die van de opperste
hoven – zal hier uiteraard een doorslaggevende invloed hebben. Anders dan in het
hierboven aangevoerde geval heeft niet die “verhelderende” rechtspraak waarde van
“wet” in de materiële betekenis van het woord, maar wel de regel van het
buitenlands recht zelf 318 .
Uit artikel 1119 van het Gerechtelijk Wetboek blijkt dat, in geval van een tweede
cassatieberoep over dezelfde rechtsvraag, het Hof in verenigde kamers uitspraak
doet en dat, in geval van tweede cassatie, de tweede rechter naar wie de zaak
verwezen wordt gehouden is zich te schikken naar de beslissing van het Hof over die
rechtsvraag; Zelfs als het Hof aldus ertoe kan worden gebracht een verbindende
vorm te verlenen aan de uitlegging die aan een rechtsregel moet worden gegeven,
verkrijgt de rechtspraak van het Hof uiteraard daarom nog niet het karakter van een
wet.
Met toepassing van artikel 9, § 2, van de wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof
« zijn de door het Arbitragehof gewezen arresten waarbij beroepen tot vernietiging
verworpen worden, bindend voor de rechtscolleges wat de door die arresten
beslechte rechtspunten betreft ». De opdracht van de cassatierechter wordt hierdoor
315
Cass. (volt. terechtz.) 4 november 1996, A.C. 1996, nr. 412 met concl. eerste adv.-gen. J.-Fr.
LECLERCQ, toen adv.-gen., Pas, I, 1996 ; Cass. 17 februari 2000, A.C. 2000, nr. 134.
316
Cass. (volt. terechtz.) 4 november 1996, o.c. ; Cass. 28 februari 2000, A.C. 2000, nr.145; Cass. 20 juni
2005, nr. C.04.0457.F.
317
Cass. 7 december 1989, A.C. 1989-90, nr. 227 ; T.B.H. 1991, p. 405 en noot L. BARNICH; F.
DUMON, « La mission attribuée à l a Cour de cassation… », o.c., p. 898.
318
De recente rechtspraak van het Hof schijnt niettemin ervan uit te gaan dat het cassatieberoep niet
alleen de buitenlandse wet moet vermelden, maar ook de conflictenregel waardoor de rechter ze
onrechtstreeks toepast (Cass. 14 februari 2005, A.C. 2005, 429, met concl. eerste adv.-gen. J.-Fr.
LECLERCQ, in Pas., 2005; Cass. 18 april 2005, A.C. 2005, nr. 231).