2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

246
beperkt 319 ; hij dient enkel nog na te gaan of de door de feitenrechter gegeven
uitlegging van de « wet » overeenstemt met de bindende uitlegging ervan door het
Arbitragehof. Trouwens, wanneer een rechtscollege een prejudiciële vraag stelt aan
het Arbitragehof, is dat rechtscollege, alsook ieder ander rechtscollege dat in
dezelfde zaak uitspraak moet doen, voor de oplossing van dat geschil, gehouden zich
te schikken naar het arrest van het Hof (artikel 28 van voormelde wet). Dat neemt
niet weg dat ook in dat geval niet het arrest van het grondwettelijk Hof door het Hof
van Cassatie als de “wet” in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek
beschouwd zal worden, maar wel de rechtsregel waarover een bindende rechtspraak
bestaat.
Artikel 10.2 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de
fundamentele vrijheden bepaalt dat de vrijheid van meningsuiting kan worden
onderworpen aan bepaalde formaliteiten, voorwaarden, beperkingen of sancties,
welke bij de wet worden voorzien, en die in een democratische samenleving nodig
zijn onder meer in het belang van de bescherming van de goede naam of de rechten
van anderen, om de verspreiding van vertrouwelijke mededelingen te voorkomen.
Voor de toepassing van die bepaling van het Verdrag hanteert het Hof van Cassatie
de criteria van het Europees Hof voor de rechten van de mens : onder de term
« wet » wordt verstaan elke al dan niet geschreven internrechtelijke norm, zoals ze
door de rechtspraak wordt uitgelegd, voor zover de betrokken personen daarvan
kennis kunnen krijgen en ze in duidelijke bewoordingen is gesteld. Het Hof heeft
aldus beslist 320 dat de artikelen 144 van de Grondwet, 18, tweede lid, 584 en 1039
van het Gerechtelijk Wetboek, zoals die grondwettelijke en wettelijke bepalingen in
een vaste rechtspraak van het Hof worden uitgelegd, de in artikel 10.2 van het
Verdrag bedoelde beperkingen wettigden.
Besluit – Een bekendmaking die aan de vormvereisten voldoet, doet bij de burgers
het onweerlegbare vermoeden ontstaan dat zij de tekst kennen. 321 .
A contrario, gelet op het belang van het gevolg, zal er, indien niet aan die
vormvereisten voldaan is, bij gebrek aan verbindende kracht, geen sprake zijn van
« wet » in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek.
De « wet » in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek is dus de
rechtsregel die, naast het feit dat zij door een bevoegde overheid uitgevaardigd is en
een algemeen karakter heeft, op een gewettigde wijze kan worden tegengeworpen
aan en verbindend is voor degenen voor wie ze bedoeld is. Overeenkomstig artikel
319 Het Hof is niet meer gehouden aan het Arbitragehof een prejudiciële vraag te stellen die geen andere
draagwijdte heeft dan aan dat hof een vraag te stellen die identiek is met een vraag waarover het reeds
uitspraak gedaan heeft (zie bv. Cass. 3 december 2003, A.C. 2003, nr. 616; Cass. 17 november 2004,
A.C. 2004, nr. 552; Cass. 7 juni 2006, nr. P.06.0207.F).
320 Cass. 2 juni 2006, A.R. C.03.0211.F ; zie tevens Cass. 14 mei 1987, A.C. 1986-87, nr. 538, met concl.
proc.-gen. J. VELU, toen adv.-gen, in Pas. 1987, I; Cass. 13 september 1991, A.C. 1991-92, nr. 25; Cass.
29 juni 2000, A.C, 2000, nr. 415.
321 G. BOLAND, « La publication des lois et arrêtés, condition du caractère obligatoire et du délai de
recours en annulation : présomptions ou fictions ? » in Les présomptions et les fictions en droit, Brussel,
Bruylant, 1974, pp. 229 e.v.