2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

92
zoverre daartoe de controle van het vertrouwelijk dossier is vereist, terwijl artikel
416, tweede lid, Wetboek van Strafvordering een onmiddellijk cassatieberoep toelaat
tegen het arrest van de kamer van inbeschuldigingstelling betreffende de toepassing
van onder meer artikel 235bis Wetboek van Strafvordering en de artikelen 407, 408,
409, 413 en 416, eerste lid, Wetboek van Strafvordering cassatieberoep toelaten
tegen elk eindarrest of eindvonnis.
E.DE ONTVANKELIJKHEID VAN HET CASSATIEBEROEP IN GEVAL VAN AANGEVOERDE SAMENHANG
TUSSEN EEN NIET BEWEZEN VERKLAARD FEIT EN EEN BEWEZEN VERKLAARD FEIT: ARREST VAN 7
NOVEMBER 2006 (P.06.1003.N)
Een man wordt ingevolge beschikking van de raadkamer verwezen naar de
correctionele rechtbank wegens oplichting en wegens misbruik van
vennootschapsgoederen. Het bestreden arrest spreekt hem evenwel vrij voor de
oplichting maar veroordeelt hem wegens misbruik van vennootschapsgoederen.
Tegen die beslissing stelt hij cassatieberoep in alsook tegen de
verwijzingsbeschikking van de raadkamer. Hij houdt meer bepaald voor dat de
oplichting werd gepleegd door middel van een vals stuk zodat een
correctionalisering noodzakelijk was. Volgens hem diende het hof van beroep zich
dan ook onbevoegd te verklaren om kennis te nemen van de tenlastelegging
oplichting alsook van de tenlastelegging misbruik van vennootschapsgoederen
wegens de samenhang tussen beide tenlasteleggingen.
In zijn arrest spreekt het Hof zich in eerste instantie uit over de ontvankelijkheid van
het cassatieberoep in zoverre dat gericht is tegen de beschikking van de raadkamer
die de eiser wegens oplichting naar de correctionele rechtbank verwijst. Het Hof
oordeelt dienaangaande vooreerst dat het cassatieberoep in zoverre bij gebrek aan
belang niet ontvankelijk is. Daarvoor is hij immers vrijgesproken. Vervolgens
herinnert het Hof eraan dat na het eindarrest het bestaan van bezwaren niet meer
aangevochten kan worden nu dergelijke betwisting geen belang meer vertoont daar
de beklaagde zich voor de feitenrechter over de gegrondheid van de strafvervolging
heeft kunnen verdedigen en het eindarrest daarover uitspraak doet. In zoverre het
cassatieberoep derhalve gericht is tegen de beslissingen van de beschikking van de
raadkamer over de bezwaren met betrekking tot de door het arrest bewezen
verklaarde tenlastelegging van misbruik van vennootschapsgoederen, is het bij
gebrek aan belang evenmin ontvankelijk.
Wat het cassatieberoep betreft dat is ingesteld tegen het eindarrest oordeelt het Hof
vervolgens dat het middel ook niet ontvankelijk is bij gebrek aan belang in zoverre
het aanvoerde dat de appelrechters niet bevoegd waren om kennis te nemen van de
oplichting. Het Hof komt ten slotte tot de bevinding dat er geen samenhang meer
kan bestaan tussen een feit dat niet bewezen is verklaard en een bewezen verklaard
feit. In zoverre het middel derhalve aanvoert dat er samenhang bestaat tussen de
feiten van oplichting waarvoor eiser is vrijgesproken en deze van misbruik van
vennootschapsgoederen waarvoor hij tot straf is veroordeeld, faalt het naar recht.