2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

162
Hoewel het verdrag tot doel heeft de mogelijkheden tot politiële samenwerking
tussen de drie betrokken Staten te verruimen (art. 2), wordt het door de drie
volgende nuances getemperd.
Eerste tempering: voorzover in dit Verdrag niet uitdrukkelijk anders is bepaald,
geschiedt de samenwerking in het kader van het respectievelijke nationale recht van
de Verdragsluitende Partijen evenals de internationale verplichtingen van de
Verdragsluitende Partijen (art. 3). Ik denk bijvoorbeeld aan de voorrang die het
Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele
Vrijheden, ondertekend te Rome op 4 november 1950 en, wat België betreft,
goedgekeurd bij de wet van 13 mei 1955, moet blijven genieten. De oplossing volgt
niet alleen uit artikel 3 van het Verdrag, waarvan ik net de inhoud heb weergegeven,
maar vooral uit artikel 1 van het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de
Mens, dat bepaalt dat de Hoge Verdragsluitende Partijen een ieder, die ressorteert
onder haar rechtsmacht, de rechten en vrijheden welke zijn vastgesteld in de Eerste
Titel van dit Verdrag waarborgt. Titel 1 van het voormeld Verdrag tot Bescherming
van de Rechten van de Mens omvat met name het verbod van foltering (artikel 3),
het recht op vrijheid en veiligheid (artikel 5), het recht op een eerlijk proces (artikel
6), het recht op eerbiediging van privé-, familie- en gezinsleven (artikel 8), en het
verbod van discriminatie (artikel 14). De Preambule van het Benelux-verdrag inzake
grensoverschrijdend politieel optreden verwijst trouwens uitdrukkelijk naar artikel 8
van het op 4 november 1950 te Rome tot stand gekomen Verdrag tot Bescherming
van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden. Ik herhaal dat dit
artikel 8 betrekking heeft op de eerbiediging van het privéleven en het gezinsleven
en dat het in zijn eerste lid bepaalt dat een ieder recht heeft op eerbiediging van zijn
privéleven, zijn gezinsleven, zijn huis en zijn briefwisseling, en, in zijn tweede lid,
dat geen inmenging van enig openbaar gezag is toegestaan met betrekking tot de
uitoefening van dit recht, dan voor zover bij de wet is voorzien en in een
democratische samenleving nodig is in het belang van ’s lands veiligheid, de
openbare veiligheid, of het economisch welzijn van het land, de bescherming van de
openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten, de bescherming van de
gezondheid of de goede zeden, of voor de bescherming van de rechten en vrijheden
van anderen.
Tweede tempering: de bevoegde autoriteit van de gaststaat kan bepalen dat het
grensoverschrijdend politieoptreden door haar wordt overgenomen en
het grensoverschrijdend politieoptreden wordt beëindigd, zodra de bevoegde
autoriteit van de gaststaat zulks te kennen geeft (art. 35, Verdrag). Onder bevoegde
autoriteit, in de zin van deze bepaling, wordt verstaan, voor het Koninkrijk der
Nederlanden, hetzij, in het kader van de handhaving van de openbare orde en
veiligheid en de algemene politietaak, de burgemeester van de gemeente waar wordt
opgetreden, hetzij, in het kader van de strafrechtelijke handhaving van de rechtsorde
de bevoegde officier van justitie, voor het Koninkrijk België de bevoegde
autoriteiten en diensten die politieopdrachten uitoefenen overeenkomstig het
nationale recht, voor het Groothertogdom Luxemburg, de bevoegde autoriteiten en
diensten die politietaken uitvoeren overeenkomstig de wet van 31 mei 1999 tot
oprichting van een groothertogelijk politiekorps en een algemene inspectie van de
politie (artt. 1 e , k, en 35, en Bijlage 2 bij het Verdrag).