2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

In voorliggend geval verkocht een vennootschap staalbobijnen met een beding van
eigendomsvoorbehoud en leverde ze aan de koper die ze liet stockeren in de
magazijnen van een goederenbehandelaar in de haven van Antwerpen. De koper
betaalde noch de prijs aan de verkoper, noch de kosten voor behandeling en opslag
aan de goederenbehandelaar. Wanneer de rechter-commissaris van de inmiddels
failliete koper aan de verkoper de toestemming gaf om de geleverde goederen terug
te nemen, verzette de goederenbehandelaar zich hiertegen op grond van zijn
retentierecht en zulks zowel voor de schuldvordering m.b.t. deze goederen als voor
deze m.b.t. eerder opgeslagen goederen. De appelrechters stelden deze partij in het
gelijk en achtten het retentierecht aldus tegenwerpelijk aan de verkoper.
Voor het Hof betwist de verkoper de tegenwerpelijkheid van dit retentierecht
wegens de afwezigheid van samenhang tussen de teruggehouden goederen en de
schuldvordering waarvan de betaling wordt geëist en omdat het retentierecht hem als
eigenaar van de goederen niet tegenstelbaar is. Het Hof verwerpt beide grieven.
Vooreerst verantwoordden de appelrechters hun beslissing dat er samenhang
aanwezig is naar recht, nu zij enerzijds vaststelden dat in de overeenkomst tussen de
goederenbehandelaar en de koper is bedongen dat het retentierecht geldt voor alle
goederen overhandigd door de opdrachtgever en tot algehele contante betaling van
alle haar verschuldigde bedragen, zonder dat deze rechtstreeks betrekking moeten
hebben op de ingehouden goederen en anderzijds oordeelden dat het retentierecht in
de haven beantwoordt aan de noodzaak van continuïteit in de transacties en aansluit
bij de economische realiteit. Voorts is het retentierecht met betrekking tot roerende
lichamelijke zaken ook tegenwerpelijk aan de eigenaar van de teruggehouden
goederen die niet de schuldenaar is, op voorwaarde van goede trouw van de
schuldeiser.
§ 4.Andere uitspraken in burgerlijke zaken
A.DE BEPERKTE UITOEFENING VAN EEN ERFDIENSTBAARHEID GEDURENDE EEN TERMIJN VAN DERTIG
JAAR KAN TOT GEVOLG HEBBEN DAT ZE GEDEELTELIJK TENIETGAAT EN DAT ZE BIJGEVOLG BEPERKT
WORDT TOT DE GRENZEN WAARBINNEN ZE WERD UITGEOEFEND, TENZIJ DE EIGENAAR VAN HET
HEERSEND ERF DIE ERFDIENSTBAARHEID HEEFT UITGEOEFEND IN ZOVERRE HIJ DIE NODIG HAD EN
HET HEM PASTE: ARREST VAN 6 JANUARI 2006 (C.04.0358.F)
Een burenruzie ligt aan de basis van dit arrest van het Hof.
De partijen zijn eigenaars van aan elkaar palende erven. De ene vraagt aan de andere
de toestemming om een opening te maken in de gemene muur teneinde de doorgang
voor een wagen mogelijk te maken naar de achterkant van haar eigendom. De eiser
is van oordeel dat hem zulks niet kan worden geweigerd, daar de geplande opening
ligt op de zate van een erfdienstbaarheid van overgang die is toegestaan bij notariële
akte van 1936. Zijn buur brengt daartegen in dat die erfdienstbaarheid niet bestaat of
dat zij op zijn minst moet worden geacht ter hoogte van de geplande opening te zijn
tenietgegaan, daar het achterste gedeelte van die erfdienstbaarheid gedurende dertig
jaar niet werd gebruikt, aangezien er sedert de jaren 1950 een betonnen afsluiting
stond.
63