2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

Voor het Hof wordt onder meer aangevoerd dat het in artikel 1402 van het
Gerechtelijk Wetboek vervatte verbod krachtens welk de rechters in hoger beroep in
geen geval de tenuitvoerlegging van de vonnissen kunnen verbieden of doen
schorsen, slechts in uitzonderlijke gevallen kan opgeheven worden, met name
wanneer de voorlopige tenuitvoerlegging op manifest onregelmatige wijze werd
toegestaan. Dit is volgens eisers niet het geval wanneer de beslissing van de eerste
rechter waarbij de voorlopige tenuitvoerlegging werd toegestaan, niet gemotiveerd
is. Zelfs mocht dit wel zo zijn, dan nog is dit niet het geval wanneer geen verweer
werd gevoerd over het verzoek tot voorlopige tenuitvoerlegging, daar de
motiveringsplicht de rechter enkel oplegt te antwoorden op de door partijen
aangevoerde middelen.
Het Hof oordeelt dat de rechter het toestaan van de voorlopige tenuitvoerlegging
inderdaad niet nader behoeft te motiveren tenzij hierover verweer werd gevoerd.
Deze stelling is verenigbaar met de vaste rechtspraak van het Hof krachtens dewelke
de rechter, in burgerlijke zaken, niet alle elementen dient te vermelden die de
toepassing van een wetsbepaling verantwoorden, bij ontstentenis van een daartoe
strekkende conclusie. Dit sluit eveneens aan bij eerdere rechtspraak van het Hof 71
waaruit blijkt dat de beslissing die zonder motivering ingaat op een nietgemotiveerde
vordering tot voorlopige tenuitvoerlegging het recht van verdediging
niet miskent en daarom niet kan worden vernietigd in hoger beroep.
In het tweede arrest (C.03.0231.N) verduidelijkt het Hof nog dat een
motiveringsgebrek de schorsing niet kan wettigen. Overeenkomstig zijn gevestigde
rechtspraak, oordeelt het Hof dat artikel 1402 van het Gerechtelijk Wetboek ertoe
strekt te verhinderen dat de appelrechter de opportuniteit van de toegestane
voorlopige tenuitvoerlegging opnieuw in vraag stelt. Deze beslissing kan
tenietgedaan worden wanneer de voorlopige tenuitvoerlegging niet werd gevorderd,
niet door de wet is toegestaan of nog wanneer de beslissing tot stand is gekomen met
miskenning van het recht van verdediging. Een motiveringsgebrek in de beslissing
van de eerste rechter laat de appelrechter echter niet toe de voorlopige
tenuitvoerlegging te schorsen of te verbieden.
D.HET GEZAG VAN GEWIJSDE IN STRAFZAKEN T.A.V. HET LATER GEVOERD BURGERLIJK PROCES EN
VOORRANG VAN DE INTERNATIONALE RECHTSREGEL MET RECHTSTREEKSE WERKING OP DE INTERNE
RECHTSORDE: ARREST VAN 14 JUNI 2006 (P.06.0073.F), MET CONCLUSIE VAN ADVOCAAT-
GENERAAL D. VANDERMEERSCH
Dit arrest wordt besproken in de rubriek strafrecht, strafprocedure.
71 Cass. 1 april 2004 (C.02.0055.N).
141