2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

eslist om een vreemdeling het voordeel van het recht op maatschappelijke
dienstverlening te ontzeggen.
Het arbeidshof verklaart zich wel bevoegd om het bij artikel 159 van de Grondwet
vereiste wettigheidstoezicht uit te oefenen, zelfs al is de Raad van State bevoegd om
kennis te nemen van het beroep tot nietigverklaring dat, in voorkomend geval, tegen
een dergelijke beslissing tot weigering van regularisatie ingesteld wordt, maar
weigert de beslissing van de Minister van Binnenlandse Zaken nietig te verklaren,
op grond dat het met name niet over alle gegevens beschikt om klaarblijkelijke
onregelmatigheden vast te stellen en dat deze overigens niet zo klaarblijkelijk zijn,
aangezien de Raad van State in dat geval reeds uitspraak had gedaan.
Het arrest van 4 december 2006 doet uitspraak op het cassatieberoep tegen dat arrest
van het arbeidshof, en herinnert eraan dat het wettigheidstoezicht dat de gerechten
krachtens artikel 159 van de Grondwet moeten uitoefenen, niet beperkt is tot de
klaarblijkelijke onregelmatigheden van een bestreden administratieve akte. Het
beslist bijgevolg dat het arbeidshof zijn beslissing om de toepassing te verwerpen
van de ministeriële beslissing waarbij aan de betrokkene de regularisatie van zijn
verblijf geweigerd wordt, niet naar recht verantwoordt.
Dit arrest vormt een aanvulling voor de leer van het Hof betreffende de bijdrage die
artikel 159 van de Grondwet aan de rechtsprekende bescherming van de burger
levert.
C.DE RECHTER DIE AMBTSHALVE EEN RECHTSMIDDEL OPWERPT IS GEHOUDEN HET AAN DE
TEGENSPRAAK VAN DE PARTIJEN TE ONDERWERPEN: ARREST VAN 7 DECEMBER 2006
(C.04.0501.F)
Het Hof heeft onlangs de draagwijdte van het beschikkingsbeginsel gepreciseerd en
de opvatting van de feiten van de zaak in de zin van artikel 1138, 2°, van het
Gerechtelijk Wetboek bekrachtigd 65 . Volgens die opvatting is de rechter gehouden
op de feiten die door de partijen in het bijzonder worden aangevoerd tot staving van
hun vordering worden aangevoerd - en die de oorzaak van die vordering vormen –
de door hem meest passend geachte rechtsregel toe te passen, zelfs als ze verschilt
van die welke de partijen hebben voorgesteld of zelfs als zij er geen hebben
voorgesteld. Alsdan is de rechter niettemin gehouden het recht van verdediging in
acht te nemen, door bijvoorbeeld een heropening van de debatten te bevelen.
Een bejaarde geeft aan haar behandelend geneesheer volmacht om verschillende
bankverrichtingen te doen na afloop waarvan hij geacht wordt belangrijke
geldsommen te hebben ontvangen in naam en voor rekening van zijn
volmachtgeefster. Laatstgenoemde sterft en haar rechtverkrijgenden dagvaarden de
geneesheer voor de rechtbank van eerste aanleg tot het afleggen van rekening en
verantwoording. De rechtbank is van oordeel dat de gevolmachtigde in feite niet
voldoet aan die verplichting; de gevolmachtigde wordt veroordeeld om aan de
65 Cass. 14 april 2005, nr. C.03.0148.F, Jaarverslag 2005, p. 85.
133