2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

1992 betreffende het houden van de bevolkingsregisters en het
vreemdelingenregister abstracte regels bevatte die het karakter van
algemeenheid vertoonden dat kenmerkend is voor de wet ; dat algemeen en
abstract karakter bleek te dezen uit de bewoordingen van artikel 15, d, van het
IIIe deel van voornoemde circulaire volgens hetwelk « om een ontegenzeglijk
godsdienstige of medische reden, een foto met hoofddeksel kan toegestaan
worden, op voorwaarde dat het gezicht volledig vrij is, d.w.z. het voorhoofd,
de wangen, de ogen, de neus en de kin moeten volledig vrij zijn. Het is
wenselijk maar niet vereist dat het haar en de oren eveneens vrij zijn. Deze
oplossing kan slechts aanvaard worden als de betrokken burger een ernstige
rechtvaardiging voorlegt ».
Deze beslissing wijkt echter ons inziens blijkbaar niet af van de
boververmelde regel. In casu immers was de minister van Binnenlandse
Zaken belast met de uitvoering van het koninklijk besluit van 29 juli 1985
betreffende de identiteitskaarten. Hij had dus de mogelijkheid detailkwesties
te “regelen”, zoals die betreffende de vereisten voor de geldigheid van de
identiteitsfoto. Dergelijke voorschriften hadden moeten worden vastgelegd in
een ministerieel besluit. Het Hof heeft ongetwijfeld niet, om die reden alleen,
de hoedanigheid van wet willen ontzeggen aan die voorschriften.
Rechtsregels uit internationale akkoorden of verdragen - De formaliteiten
goedkeuring en bekendmaking – Artikel 167 van de Grondwet bepaalt dat alle
internationale verdragen de instemming moeten verkrijgen ofwel van de
gemeenschaps- of gewestparlementen indien die verdragen betrekking hebben op
aangelegenheden die tot hun onderscheiden bevoegdheden behoren, ofwel van de
Kamers voor alle andere. Die instemming moet worden gegeven in de vorm van een
wet 304 , een decreet of een ordonnantie indien het de raad van het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest betreft. Indien het verdrag voor méér dan één entiteit van
belang is, is de goedkeuring van alle vereist. De instemming heeft niet tot gevolg dat
de aard van “wet” van het verdrag “wordt overgedragen” op de akte waarbij
instemming wordt gegeven. Het is wel degelijk het verdrag dat “wet” blijft in de zin
van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek; De instemmingswet moet in die
context als een zuiver formele wet worden beschouwd 305 .
Het verdrag wordt integraal 306 in het Belgisch Staatsblad 307 bekendgemaakt.
Hetzelfde geldt voor de wet, het decreet of de ordonnantie houdende de instemming
304
Artt. 75, derde lid, et 77, 6°, G.W.
305
Cass. 26 oktober 1995, A.C. 1995, nr. 455, waarin het Hof weigert de kwalificatie als “wet” te
aanvaarden in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek zowel van een “akkoord” gesloten
tussen België en de voormalige Republiek Zaïre, als van de instemmingswet van dit akkoord.
Bij cassatieberoep voor het Hof moet die instemmingswet niettemin, overeenkomstig artikel 1080 van het
Gerechtelijk Wetboek, wel worden vermeld onder de rechtsregels die door de feitenrechter zouden
geschonden zijn.
306
Het Hof heeft destijds de praktijk van bekendmaking bij uittreksels verworpen. (Cass. 19 maart 1981,
A.C. 1980-81, nr. 417).
307
Art. 8 W. van 31 mei 1961 betreffende het gebruik der talen in wetgevingszaken, het opmaken,
bekendmaken en in werking treden van wetten en verordeningen.
241