2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

54
een van de schuldeisers verkregen verjaring de andere schuldeisers niet ten goede
komt. Het arrest van het hof van beroep volgens hetwelk de verjaring van de door de
opdrachtgever tegen de onderaannemer ingestelde rechtsvordering is gestuit door de
door de hoofdaannemer tegen hem uitgebrachte dagvaarding, op grond dat die
dagvaarding op dezelfde grieven berust als de rechtsvordering van de opdrachtgever,
heeft zijn beslissing dat laatstgenoemde rechtsvordering niet verjaard is derhalve
niet naar recht verantwoord.
F.AANSPRAKELIJKHEID VAN DE BELGISCHE WETGEVER OMDAT HIJ NIET DE NOODZAKELIJKE
WETGEVENDE MAATREGELEN HEEFT GETROFFEN OM DE NALEVING TE VERZEKEREN VAN DE BIJ ART.
6 E.V.R.M. OPGELEGDE VERPLICHTINGEN: ARREST VAN 28 SEPTEMBER 2006 (C.02.0570.F),
MET CONCLUSIE VAN EERSTE ADVOCAAT-GENERAAL J.-F. LECLERCQ
In november 1986 is een persoon het slachtoffer van, volgens haar, een medische
fout bij een chirurgische ingreep. In 1987 stelt zij een aansprakelijkheidsvordering in
tegen de chirurg en het ziekenhuis. Bij vonnis van 25 augustus 1987 wordt een
college van deskundigen aangesteld. De deskundigen leggen hun verslag neer in juli
1992. Op 17 november 1992 wordt een vonnis over de zaak zelf gewezen dat het
slachtoffer gelijk geeft. De overige partijen stellen hoger beroep in. Op 9 juli 1997
wordt een gezamenlijk verzoek tot vaststelling van de rechtsdag ingesteld. Bij
beschikking van 9 oktober 1997 wordt de zaak op een wachtlijst geplaatst met de
mogelijkheid om in juni 2004 gepleit te worden.
In 2001 dagvaardt het slachtoffer de Belgische Staat teneinde herstel te verkrijgen
van de schade die zij lijdt tengevolge van de abnormaal lange duur van de
procedure. De rechtbank, en nadien, het hof van beroep willigen die vordering in en
veroordelen de Belgische Staat om haar één euro provisionele schadevergoeding te
betalen.
Het arrest van het Hof van 28 september 2006, dat het door de Staat ingestelde
cassatieberoep verwerpt, ligt in de lijn van de rechtspraak van het Flandria- en het
Anca-arrrest, en van zijn, reeds in dit verslag vermelde arrest van 1 juni 2006. De
beginselen ervan zijn bekend:
* De Grondwet stelt alle burgerlijke rechten onder de bescherming van de
rechterlijke macht;
* Zoals de burgers is de Staat onderworpen aan rechtsregels, waaronder die
welke betrekking hebben op de vergoeding van schade ten gevolge van fouten die de
subjectieve rechten en de wettige belangen van personen aantasten;
* Het beginsel van de scheiding der machten, dat een evenwicht beoogt
tussen de verschillende machten van de Staat, houdt niet in dat hij in het algemeen
zou zijn ontheven van zijn verplichting om de schade te vergoeden die in de
uitoefening van de wetgevende functie door zijn fout of die van zijn organen aan een
derde is veroorzaakt.
Hieruit volgt, naar luid van het arrest van 1 juni, dat een rechtbank van de
rechterlijke orde een dergelijke fout kan vaststellen en de Staat veroordelen tot
herstel van de schadelijke gevolgen ervan. Zodoende mengt de rechtbank zich niet in
de wetgevende functie en in het politiek proces van de totstandkoming van de