2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

236
verordening een kortere termijn bepaalt (artikelen 117 en 118 van de
provinciewet) ;
- De reglementen of verordeningen van de gemeenten van het Waalse
Gewest worden krachtens artikel L 1133-1 van het Wetboek van de
plaatselijke democratie en decentralisatie van 22 april 2004, door de
burgemeester bekendgemaakt bij aanplakking waarin het onderwerp van
het reglement of de verordening wordt aangegeven, evenals de datum van
de beslissing waarbij de goedkeuring ervan geschiedde en, in
voorkomend geval, de beslissing van de toezichthoudende overheid ; zij
worden krachtens artikel L 1133-2 van dat zelfde wetboek verbindend de
vijfde dag volgend op de bekendmaking ervan door middel van
aanplakking ; van de bekendmaking en van de datum van hun
bekendmaking moet blijken door aantekening in een speciaal daartoe
gehouden register ;
- Het Nieuw Gemeentedecreet van 15 juli 2005 voert dezelfde regeling in
voor de Vlaamse gemeenten (artikelen 186 en 187) ;
- Wat betreft de negentien Brusselse gemeenten voorziet artikel 114 van de
Nieuwe Gemeentewet van 24 juni 1988, gewijzigd bij de ordonnantie van
de raad van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van 17 juli 2003, in een
zelfde regeling inzake bekendmaking en tegenwerpelijkheid.
Illustratie – Twee arresten van het Hof van Cassatie van 19 mei 1987 en 4
september 1989 hebben beslist dat een koninklijk besluit dat niet in het
Belgisch Staatsblad is bekendgemaakt geen « wet » is in de zin van artikel
608 van het Gerechtelijk Wetboek (Cass. 19 mei 1987, A.C. 1986-87, nr. 552,
en 4 september 1989, A.C. 1989-90, nr. 2) 297 ;
Een arrest van het Hof van 4 september 1989 beslist dat een koninklijk besluit van
16 september 1981 houdende vaststelling van de toelage voor nachtprestaties voor
de personeelsleden van de Regie der Posterijen, dat niet bekendgemaakt is, geen wet
is in de zin van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek (Cass. 4 september 1989,
A.C. 1989-90, nr. 2).
Reglementen van autonome overheden – Zoals reeds werd opgemerkt kennen
bijzondere wetten een verordenende bevoegdheid toe aan een aantal autonome
overheden (CBFA, paritaire comités, beroepsorden, etc.). Die bijzondere wetten
geven uitdrukkelijk aan welke vormen vereist zijn opdat die verordeningen,
ofschoon ze niet uitgaan van de Koning of van een regering, dezelfde verbindende
kracht zouden krijgen als indien dit wel het geval zou zijn geweest; In de meeste
gevallen wordt de tekst goedgekeurd door de uitvoerende macht, waarna hij wordt
bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad. Aldus verricht de uitvoerende macht een
handeling als hoge toezichthoudende overheid.
297 F. DUMON (« La notion de loi », o.c., p. 895) oefent kritiek uit op die beslissingen die neerkomen op
een ommekeer in de rechtspraak van het Hof en hij vraagt zich af of het noodzakelijk onderscheid tussen,
enerzijds, de verbindende kracht van een « wet » en, anderzijds, haar bestaan, haar geldigheid als norm
« wet » in het positief recht in aanmerking genomen is. Ons inziens zijn de rechtsvormen die zijn
voorgeschreven opdat een rechtsregel verbindend zou worden een conditio sine qua non voor hun bestaan
in het positief recht.