2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

238
van wetten en verordeningen en dat het als zodanig in extenso in het Belgisch
Staatsblad had moeten worden bekendgemaakt overeenkomstig de
bovengenoemde wet ; aangezien het reglement alleen bij wijze van
vermelding is bekendgemaakt, heeft het volgens het Hof geen verbindende
kracht verkregen (Cass. 19 mei 1987, A.C. 1986-87, nr.552).
Deze rechtspraak, die dus impliciet een verordenende bevoegdheid toekent
aan de NMBS 300 , wordt niettemin bevestigd in een arrest van 20 april 1999
waarin het Hof ditmaal beslist dat dit reglement een wet is in de zin van
artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek, daar het reglement “op regelmatige
wijze bekendgemaakt is” in het Belgisch Staatsblad (Cass. 20 april 1999, A.C.
1999, nr. 224).).
Wat betreft de beroepsorden geldt het volgende :
- De reglementen die op regelmatige wijze zijn goedgekeurd door de Orde
van de Franse en Duitse balies en door de orde van de Vlaamse Balie
worden in het Belgisch Staatsblad bekendgemaakt zodra zij zijn
goedgekeurd en zij zijn van toepassing op alle leden van de betrokken
balies, zonder dat de Koning of de minister tussenbeide komt om aan die
reglementen verbindende kracht te verlenen (Cass. 12 december 1985,
A.C.1985-86, nr. 252).
- Het Hof heeft in een arrest van 26 juni 1992 beslist dat het koninklijk
besluit van 5 juli 1967 waarbij verbindende kracht wordt verleend aan het
reglement van beroepsplichten dat door de Orde van architecten op 17
maart 1967 en 16 januari 1987 was vastgesteld, geen wet was in de zin
van artikel 608 van het Gerechtelijk Wetboek , daar het geen verbindende
kracht bezat ; uit de tekst bleek immers niet dat dit besluit in ministerraad
was overlegd. Er bestaat thans een koninklijk besluit van 18 april 1985 tot
goedkeuring van het door de Nationale Raad van de Orde der Architecten
vastgestelde Reglement van beroepsplichten, dat a priori blijkbaar niet
hetzelfde probleem doet rijzen (Cass. 26 juni 1992, A.C. 1991-92, nr.
568).
- De wetgever heeft geen bijzondere vormen voorgeschreven om de door
de Orde van dierenartsen vastgestelde regels verbindend te doen
verklaren. Het Hof beslist in een arrest van 11 april 1991 (Cass. 11 april
1991, A.C. 1990-91, nr. 423), op verrassende wijze, dat « de wetgever
aan de hoge raad de bevoegdheid heeft willen toekennen om
verordenende beslissingen te nemen; dat de wetgever, nu hij aan geen
andere overheid de bevoegdheid heeft verleend om aan die beslissingen
bindende kracht te verlenen, impliciet die bevoegdheid aan de hoge raad
heeft toegekend; dat de door deze raad opgestelde regels van de
plichtenleer derhalve wetten zijn in de zin van artikel 608 van het
Gerechtelijk Wetboek” ;
Noch de Code van geneeskundige plichten (artikel 15, § 1, van het
koninklijk besluit nr. 79 betreffende de Orde der geneesheren), noch de
Code van plichtenleer voor apothekers (Artikel 15, § 1, van het K.B.
300 De NMBS bezat evenwel nog niet het statuut van autonoom overheidsbedrijf.