2006 - Jaarverslag Hof van Cassatie (PDF, 1.61 MB) - Federale ...

76
§ 2.Fiscale procedure
A.DOOR HET BEZWAARSCHRIFT ONTVANKELIJK TE VERKLAREN HEEFT HET COLLEGE VAN
BURGEMEESTER EN SCHEPENEN HET BESTAAN EN DE REGELMATIGHEID VAN DAT BEZWAARSCHRIFT
ERKEND, ZODAT DIE TUSSEN DE PARTIJEN NIET MEER KUNNEN WORDEN BETWIST VOOR HET MET DE
KENNISNEMING VAN DE ZAAK BELASTE RECHTSCOLLEGE: ARREST VAN 20 JANUARI 2006
(F.05.0010.F) MET CONCLUSIE VAN ADVOCAAT-GENERAAL A. HENKES
Tegen een gemeentebelasting wordt een bezwaarschrift ingediend. Door een
onoplettendheid dient de belastingplichtige het in bij de bestendige deputatie, terwijl
het college van burgemeester en schepenen bevoegd is om ervan kennis te nemen. In
plaats van het bezwaarschrift niet ontvankelijk te verklaren, maakt de bestendige
deputatie het dossier over aan het college van burgemeester en schepenen die het
ontvankelijk, maar niet gegrond verklaard. Die beslissing wordt door de eerste
rechter bevestigd.
Op het beroep van de belastingplichtige tegen eerstgenoemde rechterlijke beslissing
verklaart het Hof van Beroep te Luik het bij de bestendige deputatie ingediende
bezwaarschrift niet ontvankelijk, ook al is het door laatstgenoemde overgemaakt aan
het college van burgemeester en schepenen. Het vonnis wordt dus gewijzigd en het
hof van beroep zegt voor recht dat de bezwaarprocedure onregelmatig is.
De belastingplichtige stelt cassatieberoep in. Hij voert aan dat vanaf het ogenblik
waarop het college van burgemeester en schepenen het bezwaarschrift ontvankelijk
verklaard heeft, dat college het bestaan en de regelmatigheid ervan erkend heeft.
Deze kunnen derhalve niet meer worden betwist voor het met de kennisneming van
de zaak belaste rechtscollege, aangezien, enerzijds, de gemeente geen ontvankelijk
beroep kan instellen tegen de beslissing van haar college en, anderzijds, de
belastingplichtige er geen belang bij heeft de beslissing op dat punt te betwisten.
Vanuit dat oogpunt kon het hof van beroep dus geen uitspraak meer doen over de
vraag betreffende de ontvankelijkheid van het bezwaarschrift.
Het Hof bevestigt het in het middel uiteengezette standpunt. Het beslist dat het
beroep van de belastingplichtige bij de rechtbank de ontvankelijkheid van het door
de administratieve beslissing aangenomen bezwaarschrift niet in het gedrang brengt
en aan het gerecht uitsluitend de vraag naar de gegrondheid van dat bezwaarschrift
voorlegt. Het herinnert aldus aan een reeds oude, maar nog altijd pertinente
rechtspraak 30 .
30 Cass. 5 mei 1941, Pas. 1941, I, p. 177; Cass. 26 februari 1946, Pas. 1946, I, p. 89; Cass. 23 december
1947, Pas. 1947, I, p. 559.