Yüklə - Azərbaycan Tarixi Portalı

göstərmiş şəxslərin adları xatırlanır. Onlar sanskrit sözləri qarışmış hind dilindədir.
Kitabələrin bəziləri qurmukhi, bəziləri isə naqari şrifti ilə yazılmışdır.
Atəşgahda yaşayan hindlilərin çoxu Hindistanın şimalından -Lahordan,
Tenesserimadan, Kaçbudidən, Multandan və i.a. gəlmişdilər və hindistani dilində
danışırdılar. Həmvətənlərinin - hind tacirlərinin, xüsusilə Salyan balıq vətəgələrini
icarəyə götürmüş Sobr Moqundasın pul yardımından istifadə edən hindlilər günlərini
rahatcasına müqəddəs odu sakit-sakit seyr etməklə keçirirdilər. İbadət üçün isə
brəhmən var idi. 1860-cı ildə akademik B.Dorn Atəşgahda olmuşdur. Bu zaman
məbəddə beş hindli var idi. Yerli Bakı sakinlərindən biri B.Dorna məlumat vermişdir
ki, hindlilər dörd təriqətə bölünürdülər: birinci təriqətin ardıcılları ölülərini odda
yandırırdılar (atəşilər), ikincilər onların külünü küləyə sovururdular (badilər),
üçüncülər külü suya axıdırdılar (abilər), dördüncülər meyitləri torpağa basdırırdılar
(xakilər). Atəşgah 1880-ci ilədək - tək qalmış sonuncu hindli Hindistana gedənədək
mövcud olmuşdur.
235