27.03.2015 Views

o_19heefouak9i9v4do11ac41pi7a.pdf

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ΑΛΕΞΗΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΗΣ<br />

Από την άλλη πλευρά, σε εκείνες τις επαρχίες όπου δεν κυριαρχούσαν οι πολυετείς<br />

εμπορευματικές φυτείες, σημαντικές εκτάσεις εθνικών γαιών παρέμειναν<br />

αδιανέμητες, χωρίς ποτέ να συμπεριληφθούν στο σχήμα της διανομής του 1871 17 .<br />

Το φαινόμενο αυτό πρέπει να σχετιζόταν με το κόστος εξαγοράς των εθνικών<br />

γαιών. Οι νόμοι για τη μεταβίβαση εθνικών γαιών σε ιδιώτες απαιτούσαν την<br />

πληρωμή προκαταβολής και στη συνέχεια τοκοχρεoλυτικών δόσεων για την εξόφληση<br />

του τιμήματος απόκτησης της γης. Η ετήσια δαπάνη των δόσεων ήταν<br />

συμφέρουσα μόνο αν αφορούσε γαίες με υψηλή παραγωγικότητα και, συνεπώς,<br />

εφόσον συνδυαζόταν με σημαντικές έγγειες βελτιώσεις, όπως στην περίπτωση<br />

των πολυετών εμπορευματικών φυτειών. Αντιθέτως, οποιοδήποτε χρηματικό τίμημα<br />

ήταν υπερβολικό για χωράφια που απαιτούσαν εκχέρσωση και επρόκειτο να<br />

καλλιεργηθούν με πρωτόγονη τεχνολογία, μία φορά στα τρία ή τέσσερα χρόνια 18 .<br />

Οι νόμοι για την ιδιωτικοποίηση των εθνικών γαιών προϋπέθεταν κάτι ανάλογο<br />

με τις βρετανικές «περιφράξεις», δηλαδή το ριζικό μετασχηματισμό των μεθόδων<br />

αξιοποίησης της γης, που με τη σειρά του απαιτούσε τη δέσμευση σημαντικών<br />

εισροών σε κεφάλαιο και εργασία. Παρεμβαίνοντας στην προσφορά της<br />

γης, του μόνου παραγωγικού συντελεστή που υπήρχε ούτως ή άλλως σε σχετική<br />

αφθονία, η νομοθεσία για τη μεταβίβαση των εθνικών γαιών δεν επαρκούσε για<br />

να προκαλέσει τους επιθυμητούς μετασχηματισμούς, όταν δεν συνέτρεχαν ταυτόχρονα<br />

και άλλες συνθήκες, όπως διαθεσιμότητα κεφαλαίου και εργασίας και ε-<br />

παρκής ζήτηση για τα αγροτικά προϊόντα.<br />

Χαρακτηριστικό παράδειγμα περιοχής, στην οποία κατά το 19ο αιώνα, κυριαρχούσε<br />

η εκτατική καλλιέργεια δημητριακών, ήταν η αργίτικη πεδιάδα. Στην<br />

περιοχή αυτή, όπως θα μπορούσε κανείς να αναμένει, το ενδιαφέρον για δηλώσεις<br />

εθνικών γαιών ήταν περιορισμένο. Το περιορισμένο ενδιαφέρον για αγορά<br />

εθνικής γης στην επαρχία του Άργους φαίνεται καθαρά στον παρακάτω πίνακα,<br />

ο οποίος κατατάσσει τις επαρχίες του ελληνικού κράτους ως προς την ένταση της<br />

τοπικής ζήτησης για εξαγορά εθνικών γαιών 19 . Ο πίνακας αυτός αποτυπώνει το<br />

ύψος της δαπάνης κάθε επαρχίας για δηλώσεις εθνικών γαιών στην περίοδο<br />

1871-1887, σε σύγκριση με τη δαπάνη που θα αντιστοιχούσε στη δήλωση όλων<br />

των εθνικών γαιών που καλλιεργούνταν στην ίδια επαρχία το 1860. Πρόκειται<br />

για ένα προσεγγιστικό υπολογισμό, ο οποίος, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία για<br />

τις καλλιεργούμενες εθνικές γαίες που δίνει η Στατιστική της Γεωργίας του Σ.<br />

Σπηλιωτάκη για το έτος 1860, αφαιρεί την επίδραση της κατά τόπους διαθεσιμότητας<br />

καλλιεργήσιμων εθνικών γαιών και, ως εκ τούτου, καταλήγει σε μια αρκετά<br />

σαφή γενική εικόνα.<br />

17 Βλ. π.χ. W. McGrew, Land and Revolution..., ό.π., σ. 212, E. Karouzou, Cultures maraîchères...,<br />

ό.π.<br />

18 Βλ. A. Franghiadis, «Réforme agraire...», ό.π., σ. 61-63.<br />

19 Ο πίνακας δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1993 στο: A. Franghiadis, «Réforme<br />

agraire...», ό.π., σ. 66.<br />

~ 132 ~

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!