27.03.2015 Views

o_19heefouak9i9v4do11ac41pi7a.pdf

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ, ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΟΣ<br />

Τα διαφορετικά επιμέρους συμφέροντα δεν καθιστούσαν βέβαια αδύνατη την<br />

οργανωτική ενοποίηση των μικροαστών, παρήγαγαν όμως αντίρροπες τάσεις. Η<br />

κυριότερη ήταν ότι ο έλεγχος των τιμών στην αγορά τροφίμων και άλλων βασικών<br />

ειδών ήταν επιθυμητός και από πολλούς επαγγελματίες που δεν δραστηριοποιούνταν<br />

σ’ αυτήν και που προστίθενταν στη χορεία όσων κατηγορούσαν τους παντοπώλες<br />

κ.λπ. για κερδοσκοπία 23 . Η ηγεσία των επαγγελματικών οργανώσεων καλούνταν<br />

να διαχειριστεί το ρήγμα αυτό στο εσωτερικό των επαγγελματιών, έτσι<br />

ώστε να σταθεροποιήσει την ενοποίησή τους στη βάση των κοινών συμφερόντων<br />

που προέκυπταν από την ταξική τους θέση. Αναγκαία, λοιπόν, ήταν η διαμόρφωση<br />

μιας βάσης πάνω στην οποία οι εντάσεις από τα αντικρουόμενα συμφέροντα θα<br />

αποδυναμώνονταν, με την παραγωγή μιας λίγο-πολύ ενιαίας στάσης απέναντι στην<br />

κρατική παρέμβαση σε περιοχές που αφορούσαν τους επαγγελματίες –ή έστω με<br />

τη σίγαση και ουδετεροποίηση των αντικρουόμενων αντιλήψεων. Θα προσεγγίσουμε<br />

τη διαδικασία αυτή παρουσιάζοντας τις στάσεις των επαγγελματιών απέναντι<br />

στις διατιμήσεις και τη δίωξη της αισχροκέρδειας· παράλληλα, θα αναφερθούμε<br />

στις θέσεις των αστικών οργανώσεων, καθώς και αυτές παρενέβαιναν για το ζήτημα<br />

από την ίδια σκοπιά (αυτού που υφίστατο τον έλεγχο του κράτους), και καθώς<br />

οι παρεμβάσεις αυτές διαπλέκονταν με το ζήτημα του (οργανωτικού και όχι μόνο)<br />

διαχωρισμού των μικροαστών από τους αστούς.<br />

Για τα πρώτα χρόνια της καταδίωξης της αισχροκέρδειας δεν διαθέτουμε πολλές<br />

πληροφορίες για τις αντιδράσεις των οργανώσεων των επαγγελματιών, πέραν<br />

των συλλόγων των παντοπωλών. Από την πρώτη στιγμή της ψήφισης του νόμου οι<br />

παντοπώλες επιδίωξαν την τροποποίησή του ζητώντας να ισχύουν οι καθιερωμένες<br />

νομικές εγγυήσεις υπέρ του κατηγορουμένου για αισχροκέρδεια και να καθορίζεται<br />

ρητά το ύψος του υπερβολικού κέρδους και τα κριτήρια, βάσει των οποίων η<br />

αστυνομία θα διατιμούσε τα προϊόντα 24 .<br />

Στην αρχή επιθετικά υπέρ της ελεύθερης αγοράς τασσόταν ο Βιομήχανος του<br />

ιδιοκτήτη τυπογραφείου Θεόδωρου Αποστολόπουλου. Με το έντυπό του ο Αποστολόπουλος<br />

επιδίωκε να εκφράσει τους μικροεργοδότες και οι δεσμοί του με την<br />

κίνηση των μικροαστικών σωματείων μάς επιτρέπουν να τον θεωρήσουμε ευρύτερα<br />

αντιπροσωπευτικό μιας τάσης τους –τουλάχιστον όσων δεν εμπλέκονταν στην αγορά<br />

των τροφίμων. Ο Βιομήχανος τασσόταν κατά των κρατικών παρεμβάσεων στην<br />

οικονομία, και το 1915 ένα άρθρο εναντίον των διατιμήσεων, επικαλούμενο τον νόμο<br />

της προσφοράς και της ζήτησης, με κυνισμό κατέληγε ως εξής: «Όποιος έχει –<br />

και πάντες έχουν– παίρνει και τρώει. Όποιος δεν έχει, ας τηράει». Καθώς όμως η<br />

κατάσταση επιδεινωνόταν η στάση του άρχισε να αλλάζει, ξεκινώντας με την ανακάλυψη<br />

της «αισχροκέρδειας» κάποιων εμπόρων, συνεχίζοντας με την επιδοκιμασία<br />

των διατιμήσεων και καλώντας πλέον, στις αρχές του 1916, σε «αγρίαν καταδίωξιν»<br />

της «αισχροκερδείας του πρώτου μπακάλη και του τελευταίου μικροπωλητού».<br />

Ωστόσο, το καλοκαίρι του 1916 επανήλθε στον «αιώνιον νόμον της προ-<br />

23 Βλ. χαρακτηριστικά Εμπρός, 12 Σεπτεμβρίου 1911.<br />

24 Έθνος, 19 Μαρτίου 1916 και Εμπρός, 11 Δεκεμβρίου 1916.<br />

~ 333 ~

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!