Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΦΩΤΗΣ ΜΠΑΡΟΥΤΣΟΣ<br />
τους· πληροφορίες που είναι αρκετές μόνο για να ανασυνθέσουμε μια γενική εικόνα<br />
της διαδικασίας. Θα είχε μεγάλη σημασία να ξέρουμε πώς γίνονταν δεκτοί οι απεσταλμένοι<br />
των Συνελεύσεων· ποιο ήταν το τυπικό υποδοχής και παρουσίας στη Σύγκλητο<br />
ή στο Κολέτζιο. Εξίσου σημαντικό θα ήταν να γνωρίζουμε αν ίσχυε η ίδια ε-<br />
θιμοτυπία για τους εκπροσώπους όλων των συνελεύσεων. Ήταν, με λίγα λόγια, το<br />
ίδιο σημαντικοί για τη Βενετία οι απεσταλμένοι της Κρήτης και της Τήνου;<br />
Οι συγγραφείς των κειμένων εκλέγονταν από τη Συνέλευση ή το Συμβούλιο,<br />
όπου υπέβαλλαν τα διαμορφωμένα αιτήματα για έγκριση 12 . Η εμπλοκή των βενετικών<br />
αρχών στην προκαταρκτική φάση ήταν διπλή: Έπρεπε να δώσουν άδεια για<br />
την αποστολή πρεσβευτών (oratori e ambasciatori) και να γνωμοδοτήσουν σχετικά με<br />
τα αιτήματα της Συνέλευσης. Η γνώμη των ρεκτόρων ήταν απαραίτητη. Σε περίπτωση<br />
που αυτή δεν είχε συνυποβληθεί, τα βενετικά σώματα διακυβέρνησης δεν<br />
έπαιρναν απόφαση αλλά προχωρούσαν σε διαβούλευση με τις τοπικές βενετικές<br />
αρχές 13 . Οι ρέκτορες είχαν και συμβουλευτικό ρόλο. Το 1550 με απόφασή της η<br />
βενετική Σύγκλητος συνιστούσε στη Συνέλευση Χανίων να συμβουλεύεται τους ρέκτορες,<br />
ώστε τα αιτήματα που υποβάλουν να είναι συγκεκριμένα και σαφή 14 . Ενίοτε<br />
οι ρέκτορες, υπερβαίνοντας τη δικαιοδοσία τους αυτή, παρεμβάλλονταν παράτυπα<br />
και απέρριπταν αιτήματα, αφαιρώντας τα από το τελικό κείμενο, ή επιμελούνταν<br />
του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζονταν ορισμένα άρθρα (capitoli), προκαλώντας<br />
τις αντιδράσεις της Συνέλευσης 15 . Οι απεσταλμένοι της Συνέλευσης ήταν<br />
ή προέρχονταν από τους εκλεγμένους συγγραφείς του κειμένου και αναλάμβαναν<br />
την παρουσίαση της πρεσβείας, όπως και την ενεργή υπεράσπιση των θέσεων της<br />
Συνέλευσης στα εντεταλμένα όργανα για τις αποφάσεις-απαντήσεις στα αιτήματα 16 .<br />
Η διαβούλευση για το περιεχόμενο των αιτημάτων συχνά ήταν μακρά. Η πρεσβεία<br />
έπρεπε να κατατεθεί στη Σύγκλητο που ήταν καταστατικά αρμόδια για το<br />
θέμα. Στο πλαίσιο της ιεραρχικής αναδιάταξης των κυβερνητικών σωμάτων της<br />
12 Το 1516 στην Κέρκυρα τα άρθρα της επικείμενης πρεσβείας καταρτίστηκαν από 6 ε-<br />
κλεγμένα μέλη του Συμβουλίου (βλ. Κ. Ν. Σάθας, Μνημεία Ελληνικής Ιστορίας, τ. 5, Παρίσι<br />
1883, σ. 249).<br />
13 Σε δύο αιτήματα της πρεσβείας Κάντιας (πόλης) του 1471 η απάντηση της συγκλήτου<br />
ήταν ότι για να εκδοθεί έπρεπε πρώτα να γίνει διαβούλευση με τις τοπικές αρχές (H.<br />
Noiret, Documents inédits pour servir a l’histoire de la domination vénitienne en Crète, Παρίσι 1892,<br />
σ. 513, άρθρα 6 και 7).<br />
14 Οι ευγενείς/φεουδάρχες είχαν απευθυνθεί στη Σύγκλητο ζητώντας να επικυρωθεί το<br />
δικαίωμά τους στην αποστολή πρεσβειών, το οποίο και έγινε (ASV, Senato, Secreta,<br />
Deliberazioni, reg. 67, ff. 93v-94r νέα αρίθμηση, 10/11/1550). Προφανώς είχε προκύψει κάποια<br />
εμπλοκή, την οποία οι συγκλητικοί της Βενετίας εξήγησαν με τη σύσταση για τη μορφή<br />
των άρθρων (capitoli).<br />
15 Στην πρεσβεία Κέρκυρας του 1542, π.χ., υπέβαλαν αίτημα ζητώντας την αποχή των<br />
ρεκτόρων από τέτοιου είδους ενέργειες (Ε. Γιωτοπούλου-Σισιλιάνου, Πρεσβείες της βενετοκρατούμενης<br />
Κέρκυρας [16ος-18ος αι.], Αθήνα 2002, σ. 252 κ.εξ., άρθρο 4).<br />
16 Για παράδειγμα, το 1592 ο Filippo Quartano, απεσταλμένος του κερκυραϊκού συμβουλίου,<br />
χρειάστηκε να επιχειρηματολογήσει ενώπιον των Savi της Συγκλήτου υπέρ της α-<br />
παγόρευσης μετάβασης των Εβραίων στην ύπαιθρο (Γιωτοπούλου, Πρεσβείες, σ. 368-369).<br />
~ 264 ~