o_19heefouak9i9v4do11ac41pi7a.pdf

ΣΤΡΑΤΟΣ Ν. ΔΟΡΔΑΝΑΣ – ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ
Ο ίδιος επιχειρηματίας διατηρούσε επίσης τα εργοστάσια εριουργίας Έρια στη
Νάουσα και Βέρμιον 6 στη Βέροια 7 .
Διάγραμμα 1
Οι επιχειρήσεις που προϋπήρχαν της Υφανέτ
και σχετίζονται με τη δημιουργία της
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ Ε-
ΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΚΑΖΑΖΗ-ΚΑΠΑΝΤΖΗ-ΓΙΑΧΕΛ
(ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 1908)
ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΥΦΑΣΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΦΕΣΙΩΝ
(ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΕΡΓΑΝΗ
(ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΕΡΙΟΥΡΓΙΑΣ
ΕΡΙΑ (ΝΑΟΥΣΑ)
ΚΑΙ ΒΕΡΜΙΟΝ (ΒΕΡΟΙΑ)
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΥΦΑΣΜΑΤΩΝ
ΥΦΑΝΕΤ
(ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 1926-1965)
Το 1926 ο Αθ. Μακρής, ο οποίος είχε διατελέσει πρώτος πρόεδρος από το 1919
έως το 1924 του νεοϊδρυθέντος Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης
8 , και ο συνεργάτης του Γεώργιος Μήλιος, συνεπικουρούμενοι από την
Τράπεζα Αθηνών (η οποία συμμετείχε κατά 25% στο μετοχικό κεφάλαιο) ίδρυσαν
στατικόν της εν Θεσ/νίκη Ανωνύμου Εταιρείας υπό την επωνυμίαν Ανώνυμος Υφαντουργική
Εταιρεία “Εργάνη”».
6 Για τα εργοστάσια Έρια και Βέρμιον, βλ. Ανωνύμου, Γενικός Εμπορικός Οδηγός
Θεσσαλονίκης 1930, Θεσσαλονίκη 1930, σ. 62, 65. Μέγας – Τάκας, ό.π., σ. 94. Ρούπα – Χεκίμογλου,
Ιστορία της Επιχειρηματικότητας στη Θεσσαλονίκη, σ. 202, 204 και 440-446.
7 Βλ. Χρίστος Ζαφείρης, «Υφανέτ: Παραμένει “φάντασμα” ο άλλοτε βιομηχανικός κολοσσός»,
εφημ. Αγγελιοφόρος, 12 Ιουνίου 2005, σ. 16 (Ένθετο: Πολιτισμός). Βλ. ακόμα, Αρχές
της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη (1870-1912), σ. 34. Χριστοδούλου, ό.π., σ. 129-130. Παναγιώτης
Ι. Γεωργούλης, Η βιομηχανική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης από τον 19ο αιώνα μέχρι
τα μέσα του 20ού, Θεσσαλονίκη 2005, σ. 47, 49. Ευαγγελία Α. Βαρέλλα – Αθανασία
Μπουντίδου (επιμ.), Εικόνες από τη βιομηχανική Θεσσαλονίκη του χθες, Δήμος Θεσσαλονίκης
– Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 2000, σ. 15.
8 Βλ. Ευαγγελία Α. Βαρέλλα, Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης.
Χρονικό 1919-1994, Θεσσαλονίκη 1994, σ. 11-13.
~ 192 ~