Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ, ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΟΣ<br />
Ο αντι-αστικός λόγος ανταποκρινόταν, όπως είπαμε, σε υπαρκτές ευρύτερες<br />
αντιθέσεις, επιπλέον όμως αποσκοπούσε στο να στερεώσει τον διαχωρισμό των μικροαστών<br />
από τους αστούς και να ομογενοποιήσει τους πρώτους· πρόνοια αναγκαία,<br />
καθώς τελικά οι στάσεις και αντιλήψεις ως προς τις διατιμήσεις και συνολικά<br />
τη νομοθεσία κατά της αισχροκέρδειας ήταν σε μεγάλο βαθμό κοινές. Η αντίθεση<br />
των μικροαστικών επιμέρους επαγγελματικών ομάδων προς τις διατιμήσεις<br />
στον κλάδο τους διατυπώνεται πολύ συχνά 33 , ενώ σε ένα συνολικότερο επίπεδο<br />
διάφορα στελέχη της επαγγελματικής κίνησης εκφράζονται αρνητικά το 1923-1925.<br />
Το 1925 οι περισσότερες οργανώσεις των επαγγελματιών ζητούν «βαθμιαίαν δοκιμαστικήν<br />
άρσιν» των διατιμήσεων για ορισμένα προϊόντα 34 . Αρνητικές ήταν και οι<br />
αστικές οργανώσεις –αποδεικνύονταν, ωστόσο, πιο ευέλικτες και διατεθειμένες να<br />
δεχθούν περιορισμένες διατιμήσεις με αυξημένη δική τους συμμετοχή στον καταρτισμό<br />
τους 35 .<br />
Αρνητικοί ήταν οι αστοί και απέναντι στη νομοθεσία κατά της αισχροκέρδειας<br />
συνολικά και αναζητούσαν την κατάλληλη στιγμή για να ζητήσουν την κατάργησή<br />
της, ενώ από το 1922 στις παρεμβάσεις του για την ακρίβεια το ΕΒΕΑ (αλλά και<br />
εκπρόσωποι του ΣΕΒΒ κ.λπ.) ισχυριζόταν ότι δεν υφίστατο αισχροκέρδεια στο ε-<br />
μπόριο και ότι η ακρίβεια ήταν αποτέλεσμα αποκλειστικά της υποτίμησης της<br />
δραχμής 36 . Το αίτημα κατάργησης ή, έστω, περιορισμού τής –θεωρούμενης ως έκτακτης–<br />
νομοθεσίας κατά της αισχροκέρδειας πρωτοπροβλήθηκε από την Ομοσπονδία<br />
των επαγγελματιών της Αθήνας το 1921, ωστόσο δεν είναι χωρίς σημασία το γεγονός<br />
ότι οι θέσεις αυτές δεν διατυπώνονταν εύκολα δημόσια, ενώ η πρόταση της Ομοσπονδίας<br />
Αθηνών του 1921 δεν υιοθετήθηκε από τη Συνομοσπονδία ή άλλες ομοσπονδίες<br />
ούτε εκφράστηκε ξανά τέτοια άποψη μέχρι το 1925, οπότε την επανέφερε<br />
το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης 37 . Οι δισταγμοί οφείλονταν βεβαίως<br />
στον φόβο της λαϊκής κατακραυγής εναντίον όποιου πρότεινε την κατάργηση των<br />
νόμων κατά της αισχροκέρδειας, ερχομένου έτσι ευθέως σε σύγκρουση με τον κυρίαρχο<br />
τρόπο ερμηνείας του πλουτισμού λίγων, των δυσχερειών που αντιμετώπιζαν οι<br />
πολλοί και του ποιοι ήταν υπεύθυνοι γι’ αυτές. Πιστεύουμε όμως ότι στην περίπτωση<br />
των επαγγελματιών το θέμα της κατάργησης των σχετικών νόμων δεν θιγόταν<br />
33 Π.χ. στα Πρακτικά ΓΣ, 14 Μαΐου 1924 της Ομοσπονδίας επαγγελματιών Αθήνας αναφέρονται<br />
στους αγώνες των σωματείων τους «κατά των εκάστοτε διατιμήσεων» οι αντιπρόσωποι<br />
των αρτοποιών, γαλακτοπωλών, καφεπωλών κ.λπ.<br />
34 Εμπρός, 6 Μαρτίου 1923 και 4 Νοεμβρίου 1924, Ελληνική, 5 και 6 Απριλίου, 12, 17, 18,<br />
25 και 30 Μαΐου 1925 και Δελτίον ΕΒΕΑ, τ. Ε΄ (Φεβρουάριος 1924), σ. 72-76· βλ. και την αρθρογραφία<br />
του Δημ. Ζώτου τον Δεκέμβριο του 1924 στη συλλογή κειμένων του Η οργάνωσις<br />
της επαγγελματικής και βιοτεχνικής τάξεως εν Ελλάδι, Πειραιάς 1925, σ. 201-216.<br />
35 Δελτίον ΕΒΕΑ, τ. Δ΄ (Ιούνιος 1923), σ. 376-377 και τ. Ε΄, σ. 636-638 (Σεπτέμβριος<br />
1924) και σ. 788-789 (Νοέμβριος 1924)· Εμπρός, 2 και 3 Δεκεμβρίου 1922.<br />
36 Εμπρός, 2 και 3 Δεκεμβρίου 1922, Καθημερινή, 11 Μαρτίου 1923, Δελτίον ΕΒΕΑ, τ. Ε΄<br />
(Φεβρουάριος 1924), σ. 72-76.<br />
37 Πρακτικά ΓΣ 19 Οκτωβρίου 1921 της Ομοσπονδίας επαγγελματιών Αθήνας, Ελληνική,<br />
25 Μαΐου 1925.<br />
~ 337 ~
Change language