Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΕΛΠΙΔΑ Κ. ΒΟΓΛΗ<br />
γωγή τα 60 κιβώτια των 12 φιαλών κονιάκ 34 . Ως αποτέλεσμα, πριν τα τέλη του αιώνα,<br />
εγκαινιάστηκε η συνεργασία του εργοστασίου με έμπειρους μεν και καταξιωμένους<br />
αντιπροσώπους αλλά ξένους, δηλαδή μη Έλληνες.<br />
Θα πρέπει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα<br />
Υόρκη, Δημήτριος Μπότασης, ήδη από το 1895 είχε ενημερώσει προσωπικά τους<br />
αδελφούς Μεταξά για τις δυσκολίες που επρόκειτο να αντιμετωπίσουν στις αμερικανικές<br />
αγορές. Απαντώντας στα ερωτήματα σχετικά με τα περιθώρια προώθησης<br />
του κονιάκ τους σε αυτές τις αγορές, ο Μπότασης έγραφε: «[...] δεν ηξεύρω που<br />
ηύρατε ότι το ελληνικόν κονιάκ έχει ζήτησιν και ελπίδαν διαδόσεως εις Αμερικήν,<br />
εξ εναντίας ούτε ζήτησις υπάρχει ούτε πιθανότητες διαδόσεως. Οι πλούσιοι πίνουν<br />
αποκλειστικώς Γαλλικόν κονιάκ, η δε μεσαία και κάτω τάξις πίνει μόνον whisky<br />
και ζύθον. Όσοι των Ελλήνων κατασκευαστών εδοκίμασαν την Αμερικήν διά κονιάκ,<br />
την έπαθαν». Προσέθετε, μάλιστα, ότι ακόμη και η Καλιφόρνια παρήγαγε<br />
κονιάκ και οίνους «πολύ αυθεντικωτέρους των ελληνικών» 35 . Έως ένα βαθμό τις<br />
προβλέψεις του επιβεβαίωνε και η απροθυμία των μεγάλων εμπορικών εταιρειών<br />
της Νέας Υόρκης, στις οποίες πρότεινε η εταιρεία Μεταξά να αναλάβουν την αντιπροσωπία<br />
του εργοστασίου. Όλοι επικαλούνταν την απειρία τους στο εμπόριο<br />
κρασιού και κονιάκ. Πράγματι υπό τις συνθήκες λειτουργίας των συγκεκριμένων<br />
αγορών η εξειδίκευση των αμερικανών εισαγωγέων σε συγκεκριμένα προϊόντα α-<br />
ποτελούσε για τους ίδιους στρατηγική επιβίωσης. Αλλά η κυριότερη αιτία της άρνησής<br />
τους ήταν ότι, όπως και ο Μπότασης, διέβλεπαν ελάχιστα περιθώρια στη διακίνηση<br />
ενός ελληνικού κονιάκ, η σύνθεση του οποίου διέφερε σημαντικά από ε-<br />
κείνη των γαλλικών κονιάκ που θεωρούνταν «αυθεντικά»· και οι απαιτήσεις ενός<br />
Αμερικανού αντιπροσώπου σε ό,τι αφορά την ποιότητα των προϊόντων που θα διακινούσε<br />
στην αγορά, ήταν ιδιαίτερα υψηλές, όπως ακριβώς ήταν και οι απαιτήσεις<br />
του αμερικανικού καταναλωτικού κοινού 36 .<br />
Βέβαια, όχι μόνον η εταιρεία Μεταξά αλλά όλοι οι Έλληνες κονιακοποιοί γνώριζαν<br />
ότι το ελληνικό κονιάκ τους δεν παραγόταν με βάση τις καθορισμένες από<br />
τη γαλλική νομοθεσία προδιαγραφές. Η προσδοκία τους να βασιστούν στην κατανάλωση<br />
της «ξενιτεμένης ελληνικής πελατείας» και έτσι να διευρύνουν τη φήμη<br />
του ποτού τους αλλά και να «διαφημίσουν» την ελληνική του ταυτότητα μέσω της<br />
διάθεσής του στα ποτοπωλεία, τα μπαρ και τα καφενεία των ομογενών, άρχισε να<br />
επιβεβαιώνεται στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ού αιώνα. Έως τότε οι<br />
ετήσιες πωλήσεις τους δεν ξεπερνούσαν τα 450 κιβώτια των 12 φιαλών ποτού στις<br />
τεράστιες αγορές της Νέας Υόρκης ή του Σικάγο. Μόλις το 1912 η κατανάλωσή<br />
τους παρουσίασε συγκριτικά αλματώδη ανοδική πορεία, ξεπερνώντας στη Νέα<br />
34 Βλ. σχετικούς πίνακες στο Βόγλη, ό.π., σ. 289.<br />
35 D. N. Botassi προς Σ. και Η. Μεταξά, 14/26 Νοεμβρίου 1895, Αρχείο Μεταξά, Εμπορική<br />
Αλληλογραφία (βιβλίο αρ. 18).<br />
36 Για μια ενδιαφέρουσα ανάλυση της εξέλιξης και των ιδιαιτεροτήτων της αγοράς των<br />
ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα βλ. Glenn Porter και Harold C. Livesay, Merchants<br />
and Manufacturers: Studies in the Changing Structure of Nineteenth Century Marketing, Chicago:<br />
Elephant 2 1989, σ. 116 κ.εξ.<br />
~ 184 ~
Change language