You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ΝΙΚΟΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ<br />
και για έναν επιπλέον λόγο: ένα σημαντικό κομμάτι τους συμμεριζόταν απόλυτα την<br />
καχυποψία και το μίσος απέναντι στους αισχροκερδείς.<br />
Ζητούμενο για τη συγκρότηση ενός μικροαστικού ταξικού πόλου ήταν η ανάπτυξη<br />
κοινών θέσεων ως προς την κρατική παρέμβαση στην περιοχή των δραστηριοτήτων<br />
τους, χωρίς να αποξενωθούν ούτε όσοι εμπλέκονταν στην αγορά τροφίμων ούτε<br />
όσοι δραστηριοποιούνταν σε άλλους τομείς –έργο που οι επικεφαλής της επαγγελματικής<br />
κίνησης το έφεραν εις πέρας με αρκετή, απ’ όσο γνωρίζουμε, επιτυχία 38 .<br />
Βασική προϋπόθεση γι’ αυτό, εκτιμάμε, ήταν να μην αμφισβητηθεί η ύπαρξη της αισχροκέρδειας<br />
και η ανάγκη καταδίωξής της, όπως έκαναν οι αστικές οργανώσεις.<br />
Και αν οι οργανώσεις των επαγγελματιών προσπαθούσαν συστηματικά με ανακοινώσεις<br />
κ.λπ. να αποκρούσουν την «άδικη υποψία της πραγματοποιήσεως υπερβολικών<br />
κερδών» από τους μικροαστούς, δραστηριότητα που θεωρήθηκε από ορισμένους<br />
ως η σημαντικότερη προσφορά τους 39 , χρησιμοποιούσαν το «ιδίωμα της αισχροκέρδειας»<br />
ενάντια στους αστούς, στρέφοντας έτσι εναντίον τους και παρέχοντας έναν α-<br />
ντίπαλο στους επαγγελματίες που βρίσκονταν εκτός του κυκλώματος του επισιτισμού.<br />
Σταθμός σ’ αυτήν την πορεία ανάπτυξης ενιαίων θέσεων υπήρξε το Β΄ Πανεπαγγελματικό<br />
Συνέδριο τον Οκτώβριο του 1921. Στην ημερήσια διάταξή του ως θέμα<br />
τέθηκε η καταπολέμηση της αισχροκέρδειας αλλά και το θίξιμο των συμφερόντων<br />
των επαγγελματιών «εκ της κακής εφαρμογής» της σχετικής νομοθεσίας. Οι προτάσεις<br />
που διαμορφώθηκαν ήταν δύο: είτε «άρσις πάσης διατάξεως περί αισχροκερδείας»<br />
–η οποία χάραζε μια γραμμή που τους διαχώριζε όχι από τους αστούς αλλά<br />
από όσους διαμαρτύρονταν για την ακρίβεια–, είτε αντίσταση στην κατάργηση των<br />
προδικαστικών επιτροπών και ανασυγκρότησή τους με τη συμμετοχή σ’ αυτές περισσότερων<br />
επαγγελματιών και βιοτεχνών –πρόταση που προσπαθούσε να συμβιβάσει<br />
τα αντικρουόμενα συμφέροντα και που χαρακτηριστικά απέκτησε μια εντονότερη<br />
αντι-αστική χροιά όταν υπερψηφίστηκε, καλώντας σε αντικατάσταση του αντιπροσώπου<br />
του ΕΒΕΑ στις επιτροπές από εκπρόσωπο των επαγγελματιών. Ως αντιστάθμισμα,<br />
ίσως, προς τους υποστηρικτές της πρώτης άποψης υιοθετήθηκε μια επιθετική<br />
στάση απέναντι στην κατακραυγή του τύπου κατά των επαγγελματιών, φτάνοντας<br />
στο σημείο να απειλήσουν με κλείσιμο των μαγαζιών τους 40 .<br />
38 Είναι βέβαια ενδεχόμενο αιτήματα όπως της Ομοσπονδίας της Αθήνας το 1921-1922 ή<br />
ακόμα και τα αιτήματα για κατάργηση των διατιμήσεων να αποξένωσαν κάποια μέλη (άτομα<br />
ή σωματεία) των μικροαστικών οργανώσεων ή να απέτρεψαν την προσχώρηση άλλων. Έως<br />
τώρα πάντως δεν συναντήσαμε καμία ένδειξη ότι κάτι τέτοιο συνέβη, ενώ το νέο ΔΣ της Ομοσπονδίας<br />
επαγγελματιών Αθήνας, που εξελέγη την άνοιξη του 1922, αποτελούνταν από 3-4<br />
εκπροσώπους σωματείων επαγγελμάτων που εμπλέκονταν στην αγορά τροφίμων και 6-7 εκπροσώπους<br />
άλλων επαγγελμάτων· βλ. Εφημερίς του Χρηματιστηρίου, 9 Μαρτίου 1922.<br />
39 Και που συνέβαλε σημαντικά στη διαδικασία ενοποίησης της οπτικής των επαγγελματιών.<br />
Κυρίως αυτό το νόημα είχε και η μόνιμη στήλη με τις αθωώσεις κατηγορουμένων για<br />
αισχροκέρδεια το καλοκαίρι του 1922 στην εφημερίδα Νέαι Αρχαί, όργανο της Συνομοσπονδίας<br />
επαγγελματιών, η οποία είχε ως αναγνωστικό κοινό επαγγελματίες.<br />
40 Εμπρός, 25 Οκτωβρίου και 5 Νοεμβρίου 1921, Πατρίς, 25 Οκτωβρίου 1921 και Καθημερινή,<br />
19 Οκτωβρίου 1921· Πρακτικά ΓΣ 19 και 29 Οκτωβρίου 1921 της Ομοσπονδίας ε-<br />
παγγελματιών Αθήνας.<br />
~ 338 ~
Change language