Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΦΩΤΗΣ ΜΠΑΡΟΥΤΣΟΣ<br />
Κατηγορία αρ. Κατηγορία αρ. Κατηγορία αρ.<br />
Φορολογία 1 48 Ωφέλεια 1 16 Περιουσία 1 3<br />
Φορολογία 2 27 Ωφέλεια 2 6 Περιουσία 2 10<br />
Φορολογία 3 21 Ωφέλεια 3 2<br />
Φορολογία 4 9 Ωφέλεια 4 5<br />
Ωφέλεια 5 9<br />
Σύνολο 105 38 13<br />
Ασφάλεια 1 31 Θρησκευτικά 1 11 Νομισματικά 3<br />
Ασφάλεια 2 21 Θρησκευτικά 2 11<br />
Ασφάλεια 3 13 Θρησκευτικά 3 1<br />
Ασφάλεια 4 31 Θρησκευτικά 4 10<br />
Ασφάλεια 5 5<br />
Σύνολο 101 33 3<br />
Τα προνόμια στο σύνολό τους χαρακτήριζαν ομάδες υπηκόων που<br />
ενσωμάτωναν δύο διαφορετικούς πολιτικούς ρόλους και προσπαθούσαν να<br />
επωφεληθούν και από τους δύο. Ήταν και διοικούμενοι και διοικούντες, επειδή η<br />
θέση τους δεν διαμορφώθηκε από την κατάκτηση, αλλά από τις λειτουργίες που<br />
έπρεπε να ασκούν ορισμένα κοινωνικά στρώματα 71 . Από τη μια κατοχύρωναν και<br />
επέκτειναν την πρόσβασή τους στη διοίκηση, και από την άλλη φρόντιζαν να<br />
μετατρέψουν το δικαίωμα πρόσβασης σε αποκλειστικότητα και να τη διατηρήσουν.<br />
Οι συχνές αναφορές στις παρατυπίες και στις υπερβάσεις των ρεκτόρων δηλώνει<br />
ότι οι Συνελεύσεις, προστατεύοντας το δικαίωμα πρόσβασης στη διοίκηση, είχαν<br />
εμπλακεί σε ανταγωνισμούς με τους τοπικούς βενετούς αξιωματούχους. Είναι<br />
χαρακτηριστικό ότι οι κερκυραίοι πολίτες, με το άρθρο 3 της πρεσβείας του 1599,<br />
ζήτησαν στις δημόσιες εκδηλώσεις να προηγούνται του καπιτάνου του νέου<br />
φρουρίου, για να εισπράξουν αρνητική απάντηση 72 . Οι ρέκτορες εμφανίζονται να<br />
παρενοχλούν τις Συνελεύσεις και τα Συμβούλια, να καταστρατηγούν δικαιώματά<br />
τους, να απονέμουν θέσεις που ήταν στη δικαιοδοσία τους, ακόμα και να<br />
παρεμβαίνουν στη διατύπωση των capitoli.<br />
Η βαρύτητα του θεσμού της πρεσβείας ήταν μεγάλη, χωρίς όμως να ξεφεύγει από<br />
τους γενικούς πολιτικούς κανόνες που διαμόρφωναν τις εξουσιαστικές σχέσεις στο<br />
βενετικό κράτος. Η επίκληση της δικαιοσύνης και της ευσπλαχνίας του δόγη δεν ή-<br />
ταν μόνο ρητορικό σχήμα. Αποτελούσαν θεμελιώδη αρχή διακυβέρνησης, καθώς η<br />
μορφή του δόγη (ή της signoria, του συμβουλίου του δόγη) προσωποποιούσε την εγγύηση<br />
της προστασίας που είχε υποσχεθεί η Βενετία στους υπηκόους. Ο ηγεμόνας<br />
71 Σ. Ι. Ασδραχάς, Ελληνική οικονομική ιστορία, ΙΕ΄-ΙΘ΄ αιώνας, τ. 1, Αθήνα 2003, σ. 34.<br />
72 Γιωτοπούλου, Πρεσβείες, σ. 371 κ.εξ.<br />
~ 284 ~