VAN DE STREEK - Variaties

umlaut, hoewel we dat in Brabant zouden verwachten: bv. Dekoster
en Costers, terwijl men in het dialect kuster zegt voor een koster of
Vlasselaer i.p.v. Vlasseleer. Een typisch Brabantse palatale uitspraak
van korte a vinden we in Schets (voor een schatbewaarder of
schatter).
Een mooi voorbeeld van zgn. dissimilatie (= 'ongelijkmaking') is
De keiver (= de kerver); als twee r'en dicht bij elkaar staan, wordt
één r dikwijls in een / veranderd. Rondingen vinden we in Cumps,
Kumps, waar een /' tot u is geworden o.i.v. de volgende m. Dergelijke
rondingen zijn een onregelmatig optredend verschijnsel, dat niet tot
het Brabants beperkt is. Wijd verbreid is de wegval van r voor slz,
zoals waarschijnlijk mMeysman, uit Mersman (marskramer).
Debroyer (voor een brouwer) en Laevers (ev. = Delouwer, voor een
leerlooier) kunnen Brabantse representaties zijn van A.N. ou+w. In
een klein gebiedje in het Pajottenland wordt -ouw als in brouwen,
douwen (=duwen) als oi uitgesproken; in een ruimer Zuid-Brabants
gebied als aa, waarbij de intervocalische w kan wegvallen of v kan
worden (A.N. brouwen = Brab. braan; A.N. duwen, douwen = Brab.
daaven) (zie BELEMANS EN GOOSSENS 2000: 196-197)
Een naam tenslotte waarvan de vorm ons in eerste instantie op het
verkeerde been zet is Dehandschutter. Die naam is een
volksetymologie voor Dehandschoezutter, nl. een zutter (