VAN DE STREEK - Variaties

Henny Stoel
MIJN NAAM IS HES
In mijn buurtsuper wordt een nieuwe frisdrank gelanceerd. Om het
sapje onder de aandacht te brengen loopt een vriendelijke dame rond
met een blad, waarop kleine plastic bekertjes met het oranje goedje.
Iedereen mag proeven.
"O, u bent Henny Stoel!" roept ze verrast. Ik kan dat bevestigen. De
naam van mijn wettige echtgenoot is Stoel, en toen wij in een grijs
verleden in het huwelijk traden, was het nog zeer gebruikelijk om je
meisjesnaam op te geven en die van je man aan te nemen.
De sap-mevrouw gaat verder: "bij mij in het dorp woont een Hanny
Stoel!"
Ik ken Hanny - ze is de dochter van mijn mans broer.
"Dat kan", zeg ik, "dat is een nichtje".
"Nou, dat kan je wel zien!" constateert ze.
Het is meer dan eens gebeurd, dat ik post ontving van mensen die
meenden een familieverwantschap met de Stoelen in mijn trekken te
ontdekken, en zich afvroegen in hoeverre onze stambomen parallel
liepen. Dat is merkwaardig, want we lijken in niets op elkaar, de
Stoelen en de Hessen (Hes is mijn meisjesnaam).
Stoel en Hes - namen waar je niet veel kanten mee uit kunt, zou je
zeggen. Eén lettergreep. Korter kan het niet. Fout ook niet, zou je
denken. En toch.
Talloze keren word ik aangesproken met de naam "van der Stoel" of
wordt de naam Hes met dubbel ss gespeld. Ik vind het in beide
gevallen vervelend. Hoewel ik natuurlijk liever verward word met de
naam van onze oud-minister van buitenlandse zaken Max van der
Stoel dan met die van Hitiers rechterhand. Het werd me zelfs wel
55