VAN DE STREEK - Variaties

Jan Wauters
DE ECHOPUT UIT MIJN KINDERTIJD:
DIALECT ALS (T)HUISTAAL
Ek is een bietjie moeg is een zinnetje dat ik als een spinsel uit Zuid-
Afrika heb meegebracht, waar ik enkele maanden lang, zonder
onderbreking, in de schaduw van mijn eigen taal heb geleefd. Niet
dat ik echt moe ben, of mij zo voel, maar het is toch zo'n handzaam
zinnetje, waar haast elke ondergeschikte Zuid-Afrikaan (meestal
bruin van vel) zich van bedient - gesproken in de taal van zijn
meester, nog altijd - om het tempo dat van hem wordt gevraagd
ietwat te milderen. Een even ijdel als gaaf excuus (ekskies zegt men
daar) dat ook bestorven lag in de mond, de kindermond nog bijna
van kleine Romario, de Braziliaanse voetbalvedette, toen die weer
eens te laat arriveerde in Eindhoven of een training van de
kampioenenploeg PSV wou overslaan. Ook hij sprak dan, niet
helemaal maar toch enigszins, dat wat luie taaltje, waar iets van het
Brabants doorheen schemerde "muug en nog eens muug" dat ik ook
ken (kende vooral) uit mijn Klein-Brabantse jongenstijd. Toen mijn
dorp aan de rivier, tussen Rupel en Vliet, wel even door de vliegende
bommen van de Tweede Wereldoorlog uit zijn zelfbevredigende
bestaan was gerukt, maar al gauw weer alle angst en beven van zich
afschudde. Alleen het bidden bleef, maar niet meer onder tafel,
gewoon aan tafel weer. En 's avonds, de rozenkrans, een litanie van
woorden, de dagelijkse huistaal, verhoor ons Heer, en heel veel
Maria, let op, niet Marja zoals mijn moeder heette en alle Mariekes
die Marja heetten. Het kleine verschil tussen het hemelse Mariaaa
en het aardse van Marja, Mia en Marie. Maria, Koningin van de
hemel, Koningin van alle Heiligen, Koningin van alle Apostelen,
Maria, Ster der Zee, Morgenster, Ivoren Toren, Gulden Huis.
63