Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

112 III. Kapitulua: Espazio eta garapenari buruzko ikuskera tradizionalak
beren artean input-output loturen bidez estuki erlazionatutako industrien multzoa.
Bai industria liderra bai sektore interdependienteak ekonomiaren gainerakoa baino
azkarrago hazten dira, hainbat arrazoi direla medio: teknologia aurreratu eta
berrikuntza tasa altua, beren produktuen eskariaren errenta-elastikotasuna altuagoa,
salmentak merkatu nazionaletan egiten direlako eta ekonomiaren beste segmentu
batzuen gain isurketa-efektu eta efektu biderkatzaile handiak dituztelako
(Richardson, 1978, 128).
Geroago ekonomilari frantsesek, eta bereziki Boudeville-k (1966), kontzeptua
espazio geografikora eramango dute, industria horiek espazioan aglomera
daitezkeela proposatu, aglomerazio hori hiri-eremu batekin erlazionatu eta isurketa-
efektuak alboko eskualdera (hinterland-era) eta ez ekonomi osora mugatzean.
Baina denborak aurrera egin ahala kontzeptuaren ikuskera zabalagoa hasiko da
nagusitzen, elkarren artean erlazionatutako industrien ideia alde batera utziz eta
jarduera ekonomikoaren kontzentrazio geografikoagoa zentzu orokorrago batean
planteatuz. Horrela, arreta industria garrantzitsuenen arteko inpaktu
intersektorialetatik, aglomerazioak eta espazioan polarizatzeak dakarren
abantailetara desbideratzen da, nahiz eta zenbait kasutan (adibidez industri barrutien
analisian) industria arteko eraginek oraindik ere garrantzitsu izaten segitzen duten.
Laburbilduz, jarduera ekonomikoaren kontzentrazioa sakabanaketa baino
eraginkorragoa dela eta hazkunde handiagoa eragiten duela planteatzen da.
Azken kontzeptu hau hasierakotik urrun samar geratzen bada ere, azterketa
espazialerako baliagarria da, hiritartze-ekonomiak sartzen baititu analisian.
Bestalde, politika ekonomikoko arduradunentzat nahiko erakargarri egiten
zaizkie honelako hazkunde-poloak 30 sustatzeko estrategiak, industri politika eta
erregio-politika liberalen testuinguruan: funtsean enpresa pribatuak erakartzeko
azpiegituretan inbertitzea da ardatz nagusia eta industriak erakartzea oinarrizko
30 Balchin eta Bull-ek (1987, 72) aipatzen dutenez Erresuma Batuan, eta beste toki askotan, “growthpole
theory often came to be implemented in the form of 'growth-centres' or 'growth-points', since the
original concept implied the designation of a specific industrial focus which was rarely the case in
practice. Instead, planning generally concentrated on providing urban infrastructure and facilities
which would be of considerable attraction to a broad range of industries”.