Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

130 IV. Kapitulua: Erregio eta hirien rola: Berrikuntza eta Malgutasuna
2.2.- Hirien kudeaketan eragindako aldaketak
Fordismo osteko kapitalismoaren ezaugarriak azaldu nahi dituen ikuspegi
honen barne badago ere hirien kudeaketa eta gobernatzeko moduetan izaten ari diren
aldaketak jorratu dituenik. Hor koka dezakegu, esate baterako, Harvey-ren (1989)
lana, funtsean honakoa dioskuna: hiri-planifikazio eta kudeaketari dagokionez,
fordismo garaiko politika keynesiarreko testuinguruarekin alderatuz 1973tik aurrera
gero eta ikuspegi neoliberalagoa, “enpresarialagoa” ari dela nagusitzen. Izaera
sozial birbanatzaileagoa luketen helburuen aurrean hazkunde ekonomikoa eta
lehiakortasuna lehenetsiz, hiria sustatzeko eta erakargarriago bilakarazteko zenbait
inbertsio eta berrikuntza burutuko dira bertan, normalean “partnership publiko-
pribatuen” bitartez bideratzen direnak (izan ere, hainbat diru eta ekimen publiko
inbertsio pribatuaren partehartze hori erraztera zuzenduz). Harvey oso kritikoa
agertzen zaigu gobernaketa mota berri hauekiko (hiri-erregio barnean
disparekotasunak areagotzen dituelako eta erakargarri bilakatu behar horretan hirien
artean lehia bortitza eragin dezakeelako, inbertsio eta berrikuntza berriak etengabe
egiteko pizgarri izango dena).
Malézieux-ek (1991) Paris inguruko eskualde industrial berriak eta produkzio
post-fordistaren arteko erlazioa aztertzen duen lanean, lurzoruaren garapen
prozesuek eta lurzoru-erabileraren planifikazioak espazio industrial berrien
sorreran duten garrantziaren inguruan ideia interesgarriak eskaintzen ditu, baita
estilo arkitektonikoak goi teknologiako modernotasun irudia emateko duen
betekizunaz ere.
Jarduera industrialaren ezaugarri eta joera berriak (subkontratazioa,
tertziarizazioa eta funtzio periproduktiboen gorakada, berrikuntza eta produkzioaren
alderdi intelektualaren garrantzi gehikorra, unitate teknikoen artean mota guztietako
elkartruke, komunikazio eta mugimenduen gehikuntza gero eta eskala geografiko
handiagoan) aztertu ondoren, bere ustez eraldakuntza horien isla izango litzateke
“the development of technical units that are small in size, specialised and flexible,
that employ few workers but where the average skill level is relatively high, and that
require small premises, but whose operation requires important communications
facilities and the projection of a strong image as a firm” (Malézieux, 1991,228).