Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

40 I. Kapitulua: Espazioaren azterketa kapitalaren internalizazio fase berrian
laburrera aldatuko denik, are gutxiago Estatuez azpitiko espazioen alderako botere
banaketa horrek eduki eta sentiberatasun sozial handiagoko Europa baten aldeko
aldarrikapenak biziagotuko balitu.
Edozein kasutan egoera oro da aldakor eta eskuartean dugun gaiari gagozkiola
ere, aldaketak gerta daitezke, funtsean bi elementu izango direlarik horretan eragile:
indar korrelazioa eta erregulazio-tresna gisa Estatu-nazioen kuestionamendua.
Arestian aipatu bezala, Estatua oraindik funtzionala izaten jarraitzen du
Kapitalarentzat, liberalizazioan oinarritutako internazionalizazio gehikorreko
prozesuaren legitimatzaile eta bermatzaile denez. Haatik, horrek ez du esan nahi
“Estatu” horiek derrigorrez Estatu-nazioaren esparrukoak izan behar dutenik;
baliteke maila “txikiago”ko erregulazio-esparruak eraginkorrak suertatzea kapital
transnazionalarentzat, batez ere kasu horietan zeintzuetan herritarrek, izaera,
historiko, politiko, kultural, sozial edota ekonomikoko zioak direla medio, Estatu-
nazioaren legitimitatea zalantzan jartzen duten. Agian, honelako egoera batean
Kapitalak hobeki ikusiko luke gatazkarik gabeko lurralde politikoki
“desegituratuago” bat eraikuntza europar neoliberalari eta joera globalizatzaileari
tinkotasun handiegiaz oldartzen ez zaien neurrian.
Etxebarriaren (1993, 76) hitzek argi eta garbi adierazten dutenez:
“subiranotasun nazionaleko proiektu baten bideragarritasun kapitalista, proiektuak
berak kapitalaren garapenerako azaltzen duen funtzionalitatearekiko korrelatiboa
da”.
Bukatu aurretik ez legoke gaizki gogora ekartzea beste gai eztabaidagarri bat,
alegia: Estatu-nazioak bizitzen ari diren aldaketen aurrean Estaturik gabeko
nazionalismoek nola berregokitu beharko lituzketen beren goiasmoak eta
aldarrikapenak.
Gaiaren muinari heltzeko, abia gaitezen Gómez Urangaren (1998,31) aipu
honekin: “En la actualidad a la luz de los cambios en los estados nacionales en el
marco de las tendencias de la economía internacional, lo más coherente sería que
los objetivos nacionalistas se situasen en el actual contexto histórico, principalmente