Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

22 I. Kapitulua: Espazioaren azterketa kapitalaren internalizazio fase berrian
Martínez González-Tablasek (1994) ere mundializaziorantzako trantsizio fase
batean aurkitzen garelako ideiarekin bat etorri arren ez zaigu agertzen Vidal Villa
bezain irmo kapitalak horretarako lortu izan duen garapen mailari dagokionez.
Autore honek mundu mailako dinamika ekonomikoa aztertzerakoan honen
barnean hiru plano desberdin bereizten ditu:
- Lehen jarduera-maila bat Estatuaren esparrukoa da, agenteak eta harremanak
haren baitan eta berau gainditu gabe gertatzen baitira.
- Bigarren mailan nazio-arteko harremanak ditugu, hots, nazionalitate bateko
agenteak beren jatorrizko lurraldetik kanpo aktiboki dihardute, Estatuen mugak
gaindituz, nazio espazio batzuk eta besteen arteko harremanen bidez; bigarren maila
honetan merkantziak eta zerbitzuak salerosten dira, diruak dibisan bilakatuta mailegu
edota inbertsio gisa zirkulatzen du, prozesu enpresarialak berak desplazatu eta
nahastu egiten dira, produkzioaren esparrura ere iritsiz.
- Eduki internazional hazkorreko prozesu honetan hirugarren maila bat
agertzen zaigu, non jarduera ekonomikoa espazio internazionalean gertatzeaz gain
osagai desberdinen nortasun nazionalaren adierazkinak diluitzen diren, ez da erraza
izango partehartzaileen nazionalitatea zehaztea; mundu mailako espazioa erabiltzen
duten harreman ekonomikoen aurrean gaude, nekez har daitezkeenak nazio-
artekotzat (mundu mailako harremanak edo globalak).
Gainera kontuan izan behar da prozesu hauek guztiak aldi berean gertatzen
direla, beren artean modu konplexuan artikulatzen dira eta etengabeko bilakaeran
daudela. Hots, ez dira bata bestearen atzetik gertatzen baizik eta batera existitu,
elkarren artean nahastu eta beren bilakaerak baldintzatzen dituzte.
Bere iritziz, inork ez luke zalantzan jarriko nazioarteko harreman ekonomikoak
bai intentsitatean bai dentsitatean areagotzen ari direla; arazoa sortuko zaigu
harreman horiek lortutako mailari buruz sakondu nahi dugunean, zehaztasunez,
maila batera edo beste batera heldu izanak egungo ekonomiaren birprodukzio eta
funtzionamenduaren logikarako duen garrantziagatik (Martínez González-Tablas,
1994, 109).