Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

318 VII. Kapitulua: Euskal Herriko garraio-azpiegiturako politika
joka dezaketen funtzioarengatik, egun egon daitezkeen irisgarritasun, ahalmen edota
kongestio arazoen aurrean bi alorretan batera ekitea funtsezkoa bilakatu delarik.
Garraioaren esparruan administrazio maila gorenek (Europako Batasunak
edota Estatu espainiarra berak) intermodalitatearen beharra behin eta berriro
azpimarratzen digutenean, badirudi aldi berean berori bermatzeko ahalegin nahikoak
ez direla egiten zenbait kasutan.
Planean islatu islatzen da aipatu hutsunea, nabarmenena trenbide sare berriaren
kasuan (euskal Y), finantziazio behar izugarriak dituena eta berton zati txiki batean
besterik jasotzen ez dena. Merkataritza-portuak ere ez zaizkigu agertzen eta, agian
larriago dena, haien funtzionamenduarekin loturiko beste proiektu batzuk ez dira
ezta aipatzen ere –adibidez, Bilboko Portuan sartzeko tunela, ez omen zegoelako
honekiko konpromiso argirik (EJ eta FA, 1996, 89)–.
Planean bertan, Administrazio Zentralarekiko koordinazio arazoen aurrean eta
eskumenen banaketari buruz honakoa utzi nahi dute agerian: “...la dificultad de
integrar de forma completamente coherente algunas de las actuaciones en materia
de infraestructuras sobre la base de una planificación que guarde una perspectiva
territorial y no sólo sectorial. El escenario final al que se ha hecho ya referencia en
el texto sugiere la necesidad de una revisión del reparto competencial que permita
una política integral de infraestructuras, pero en tanto la misma se plasma puede
seguirse una vía de avance consistente en un compromiso interinstitucional de
carácter presupuestario que despeje las incertidumbres en el medio plazo” (EJ eta
FA, 1996, 142), bereziki portu, aireportu eta trenbidezko azpiegiturari buruzko
alorrei ukituko liekeen konpromisoa.
b) Finantziazioaz
Planaren finantziazioaren bereizgarriei buruz, hasteko bere izaera
interinstituzionala azpimarratuko genuke: azpiko taulari begiratuta nabarmendu
daitekeenez, inbertsio-ahaleginaren zatirik nabarmenena Eusko Jaurlaritzak eta Foru
Aldundiek egiten duten arren gainerako administrazioek ere parte hartzen dute, nahiz
eta neurri txikiagoan, eta baita sektore pribatuak ere, garrantzi zertxobait handiagoaz