Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

32 I. Kapitulua: Espazioaren azterketa kapitalaren internalizazio fase berrian
ukitzen diotenak; eta (iii) Estatu interesek bizirik irautea (besteak beste, honako
jokabideetan islatuko liratekeenak: bakoitzaren herria edo frakzio batzuk
defendatzea -adibidez nekazari europarrak-; interes kapitalista nazionalak edo
jatorria bertan duten interes kapitalista multinazionalak defenditzea 9 ; prestigio
nazionala mantentze edo gehitzea; “aberastasun nazionala” sustatzea, atzerriko
interbentzioaren aurrean; etab.) (Vidal Villa, 1994, 85).
Kontraesanak kontraesan, kapitalak bere hedapenerako mundu mailan
kapitalaren higikortasun askea ahalbidetuko duen marko juridikoa lortu behar du, eta
Estatu guztiak presionatuko ditu helburu hori onartu eta horren lortzea azkartzeko.
Ildo honetan ematen ari diren urratsen artean honakoak leudeke:
- Estatuek “atzerri kapitalari” bermeak ematea eta hura babestea
- politika ekonomikoen harmonizazioan aurrera egitea (estatuen aldetik jatorri
desberdineko kapitalekiko jardunbide berdin samarra ziurtatzeko)
- Nazioarteko Moneta Fondoa eta Munduko Bankuaren interbentzionismoa,
erabateko liberalizazio ekonomikoa helburu izanik, gobernu nazionalak presionatuz
- eta mailarik gorenean erabateko integrazio ekonomikoa (Europako Batasuna
aitzindari, beste esparru batzuetan ere onartu eta azkartzen ari dena) (Vidal Villak ,
1994, 88).
Bestelako planteamendua Martínez González-Tablasen (1994, 113-114))
eskutik datorkiguna. Honen iritziz, kapitalaren internazionalizazio hazkorreko
9 Estatuak bi interes moten artean mugitzen dira: mundu mailako interesak dituen BERE kapital
nazionalaren frakzioen interes hegemonikoak; eta kanpo interesik ez duen BERE kapital nazionalaren
interes ez-hegemonikoak, baina gehiengoarenak (ukitutako pertsona kopuruari dagokionez). Zentzu
honetan Estatuek bere herrialdean bertan jatorria duten mundu-kapitalaren frakzioen interesen
bermatzaile papera egiten dute.
Estatuaren lehen funtzio hau (BERE enpresa multinazionalak babestea, baldin badauzka, eta bestela
atzerri jatorrikoak bere herrira erakartzea) askotan ez dator bat kapital nazionalaren (bere zentzu
hertsienean) frakzioekin, internazionalizazioaren aurre egiteari gogorkiago jarkitzen direnak. Eta
Estatuek, sarritan, bere "barneko" kapitalisten interesen alde jokatzen dute, mundu mailako
kapitalaren interesen kalterako. Hots, mundializazio ekonomikoko ezinbesteko prozesua
distortsionatzen dute, ez beren herriak defenditzeko edota barneko independentzia eta ongizatea
ziurtatzeko, baizik eta Estatuaren laguntzarik gabe jatorria kanpoan duten enpresen lehiak ezabatuko
lituzkeen kapitalaren frakzioak kontsolidatzeko. Beraz, Estatuak (bere funtzioa den) kapital
metaketarako baldintza optimoak ziurtatu beharrean, oztopo bihurtzen ari dira (Vidal Villa, 1994, 80).