Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

68 II. Kapitulua: Nazioarteko berregituraketa produktiboaren ondorio espaziala
sortu duela; utzikeria fisikoak eta arazo sozialek hiriei kalte egin dietela inbertsio
berriak erakartzeari dagokionez; eta udal agintariak eta planifikatzaileak traba bat
izan direla sektore pribatuarentzat.
Berregituraketaren Eskolak, hirien ezaugarriak bai baina aldaketan dagoen
industriaren errekerimenduak ere hartu behar direla kontuan gogoratzen digu. Eta
horrek badu garrantzia, esate baterako, hirietan zeudelako industriaren atalik
zaharrenak eta sarritan errentagarritasun gutxienekoak; edota langile merkeago eta
gutxiago antolatuenganako deszentralizazioa jasan izan dutelako (Massey, 1988, 69).
Fothergill eta bere lankideentzat (1986) desindustrializazioa batez ere hirietan
gauzatu da. Beren azalpenean aurreko bi ikuspegiak uztartu eta hiri-eskualdeetako
manufaktura-lanpostuen galera neurri batean nazio mailan manufakturatik
zerbitzuetara eta langabezi handiagora emandako aldaketen ondorioa dela baina
kokapenen ezaugarriek ere zerikusia badutela esaten digute. Hots, enpleguaren
hazkunde eta erorketaren geografia “is determined by the interaction of national
economic trends and the characteristics of localities” (Fothergill et al, 1986, 221).
Baina hirien gainbeheraren erantzule gisa kokatze ezaugarri bat nabarmentzen dute:
lurra eskuratzeko aukera, epe luzeko aldaketa teknologikoek lurzoru zabalagoen
beharrak areagotzen baititu, hiriak desabantailan kokaraziz 14 .
1.3.- Gainbeherako erregio industrialei buruzko ohar batzuk 15
Nazioarte mailako berregituraketa produktiboak bere ezaugarri guztiekin
(tertziarizazioa-desindustrializazioa, lehiatzaile berrien agerpena eta Nazioarteko
14 Berregituraketaren Eskolatik gertu samar abiatzen badira ere, desberdintasun nabariak daude, batez
ere, laneskuaren inguruko kontuetan. Sakontzeko, ikus Massey (1988, 68-72).
15 Atal hau sartzea erabaki dugu egokia iruditu baitzaigu erregio mota honen problematika bereziaren
eta bere soluziobiderako aipatu ohi diren estrategien inguruko hausnarketei leku txiki bat egitea.
Haatik, ez da geure helburua dauden teoria, ekarpen eta politika gomendio desberdinen aurkezpen
osatu eta xehatua eskaintzea. Edonola ere, sakontzeko interesa lukeenak honakoetara jo dezake:
Steiner (1985), Velasco eta Del Castillo (1988), Landabaso eta Díez (1989), Esteban eta Velasco
(1993). Ikuspegi berriagoak, egun Erregio-Ekonomian hedatzen ari diren zenbait kontzeptu
barneratzen dituztenak (sareak, clusterrak, instituzioen garrantzia, etab.): Davies eta Morgan (1996),
Cooke (1995). Euskal Herrian krisiari aurre egiteko industri politikei buruz zehazkiago, honakoetan:
Etxebarria (1993), Navarro (1989) eta Etxebarria eta Franco (1995), besteak beste.