Garraio- azpiegiturako politikak eta lurralde eredua - Euskara

IV. Kapitulua: Erregio eta hirien rola: Berrikuntza eta Malgutasuna 141
4.- Aglomerazioak, beraz, gune dinamikoak izango dira, hurbiltasuna
inportantea delako batez ere elkarmenpekotasun ez-merkantilen kasuan. Hain zuzen
ere:
“The rules of action that permit participants in the production system to
develop, communicate and interpret information, as well as to develop knowledge,
and develop the people who develop and interpret knowledege may have greater
geographical constraints than the process of trading inputs and outputs. The
conventions to which I refer, in other words, underlie capacities for action. These
conventions are a principal form of untraded interdependency, along with labour
markets. Thus, regional economies constitute nexuses of untraded interdependences
which emerge and become, themselves, specific but public assets of production
communities (assets of coordination, i.e. frameworks of collective action)” (Storper,
1995, 209).
Ildo teoriko berri hauei jarraiki, eta horietan planteatzen den bezala erregio
baten dinamismo ekonomiko-teknologikoaren zutabeetako batek informazio eta
ezagutzaren garapen eta difusioa erraz dezaketen arau, jarrera eta jardunbide
kolektiboak izatearekin zerikusia badu, orduan nagusiki azpiegituren ezarreran
oinarritutako erregio-garapeneko politiken eraginkortasun potentziala zalantzan jar
daiteke. Horiexek garapen prozesurako duten garrantzia ukatu gabe, lurraldeei
espezifikoagoak diren beste politika batzuen beharra ere azpimarratuko genuke:
erregioari edo industria sektore batzuei espezifiko diren lan kualifikazioak eta
formakuntza, teknologiak edota enpresei laguntzak bideratzea; eta erregioan
ekinbide kolektibo arrakastatsu baten oinarri izan daitezkeen instituzioak garatzen
laguntzea.
teknologikoa edota instituzionala gertaraziz. Honek ere agerian utziko luke eskuartean dugun gaiaren
konplexutasuna eta beraz, ikerketarako esparruaren zabaltasuna.