ÎšÎ±Ï„ÎµÏ Î¸ÏÎ½ÏƒÎµÎ¹Ï‚ Î ÏÎ¿Î¿Î´ÎµÏ Ï„Î¹ÎºÎ®Ï‚ Î”Î¹Î±ÎºÏ Î²Î­ÏÎ½Î·ÏƒÎ·Ï‚ - Science Stage

kef01:kef01 06/03/2009 13:58 Page 100
100 ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΕΛΑΓΙΔΗΣ
κάλυψης των δανείων, διαφορετικές τραπεζικές πολιτικές αναπροσαρμογής
των επιτοκίων. Επομένως, ο βαθμός δυσκολίας «πακεταρίσματος» των δανείων
και αγοραπωλησιών τους στην ευρωπακή αγορά είναι αισθητά μεγαλύτερος
από εκείνον στις ΗΠΑ και γι’ αυτό, δύσκολα η όποια δυσμενής οικονομική
εξέλιξη να πάρει τον χαρακτήρα της αμερικανικής χιονοστιβάδας στην
ευρωζώνη. Έτσι, μόνον 8% για το πρώτο εξάμηνο του 2008 φαίνεται να είναι
το ποσοστό κεφαλαίου των ευρωπακών τραπεζών που υπόκειται σε αυξημένο
ρίσκο. Ωστόσο, τα έστω σχετικά μεμονωμένα περιστατικά αδυναμίας «τραπεζών»
να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες περιστάσεις υπάρχουν και είναι λίγοπολύ
γνωστά αναγκάζοντας ακόμη και την Γερμανίδα Καγκελάριο A. Merkel
να παρέμβει δραστικά τουλάχιστον δύο φορές. Αναλυτές περιμένουν μάλιστα
να δουν το φως της δημοσιότητας κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις στη Γερμανία
μετά τη δεύτερη σε μέγεθος στεγαστική τράπεζα Hypo να ζητά 100 δις ευρώ
για διάσωση, και ιδίως στη Γαλλία όπου υπολογίζεται να καταγραφούν επιπλέον
ζημιές περίπου 20 δις ευρώ, πέρα από τα 7 δις ευρώ που ήδη έλαβε η
Dexia. Πάντως, να μην ξεχνάμε, ότι τα περισσότερα ευρωπακά νοικοκυριά
δεν έχουν και τόση μεγάλη εμμονή με την ιδιόκτητη κατοικία (π.χ. μόνο 40%
των Γερμανών), απ’ όπου έχει ξεκινήσει και το πρόβλημα στην Αμερική.
Αλλά και για τις ευρωπακές επιχειρήσεις τα πράγματα είναι προς το παρόν
κάπως καλύτερα στην παρούσα συγκυρία απ’ ότι στην Αμερική. Εδώ οι επιχειρήσεις
χρηματοδοτούνται κυρίως από το βαρύ τραπεζικό σύστημα κι όχι τόσο
από την αύξηση του εταιρικού μετοχικού κεφαλαίου και την έκδοση εταιρικών
ομολόγων, τα οποία αυτή την εποχή δεν περνάνε και τις καλύτερες μέρες. Από
την άλλη, πέραν της διεθνούς πιστωτικής ασφυξίας, η αυξομείωση των ευρωπακών
επιτοκίων επηρεάζει περισσότερο τις δανειοδοτούμενες από τις τράπεζες
ευρωπακές επιχειρήσεις, σε αντίθεση με τις αμερικάνικες που έχουν περισσότερες
δυνατότητες για προσφυγή στις βαθιές και καλά αναπτυγμένες κεφαλαιαγορές.
Δηλαδή οι κίνδυνοι για τις ευρωπακές επιχειρήσεις έρχονται
περισσότερο από την –απαράδεκτη στις συνθήκες αυτές– επιτοκιακή πολιτική
της Ευρωπακής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Και δεν είναι δικαιολογία σε καμιά
περίπτωση η εντολή που έχει η ΕΚΤ για πληθωρισμό κάτω του 2%. Οι περιστάσεις
είναι ιστορικές και απειλούν το ίδιο το σύστημα, εκεί στην ΕΚΤ ενοχλούνται
με λίγα δέκατα πληθωρισμού; Ως που θα φτάσει ο παραλογισμός του
4.25%; Η μονεταριστική πολιτική της ΕΚΤ, με τα υψηλά επιτόκια σε περίοδο
πραγματικής ύφεσης για Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία και Ισπανία, επιδεινώνει
περαιτέρω δραματικά την ευρωπακή οικονομία.
Τα προβλήματα για την Ευρώπη έρχονται λοιπόν από μια διαφορετική κατεύθυνση.
Η πραγματική οικονομία η οποία ανέκαμψε τα προηγούμενα χρόνια
μέσω εξαγωγών, τώρα εισέρχεται σε πραγματική ύφεση, την ίδια στιγμή που η
αμερικανική και κατ’ επέκταση διεθνής κρίση, μειώνει δραματικά τη ζήτηση