ÎšÎ±Ï„ÎµÏ Î¸ÏÎ½ÏƒÎµÎ¹Ï‚ Î ÏÎ¿Î¿Î´ÎµÏ Ï„Î¹ÎºÎ®Ï‚ Î”Î¹Î±ÎºÏ Î²Î­ÏÎ½Î·ÏƒÎ·Ï‚ - Science Stage

kef04:kef04 06/03/2009 13:59 Page 387
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 387
θέσεων σε θέματα τακτικής έναντι της γρανιτώδους συμπεριφοράς των τούρκων,
οπωσδήποτε δεν διηυκόλυνε την θέση μας. Για να διαπιστώσει κανείς του
λόγου το αληθές δεν έχει παρά να διατρέξει τις, αναλόγως των εκάστοτε κυβερνήσεων,
ή των εκάστοτε διαθέσεων, μεταβολές της πολιτικής μας έναντι της
Τουρκίας από της αποκατάστασεως της δημοκρατίας και στην συνέχεια. Συγκεκριμένα:
Μέχρι το 1981, ανεπιτυχείς προσπάθειες εξευρέσεως λύσεως στα προβλήματα
μέσω συνομιλιών.
Μεταξύ 1981-1987, καμμία απολύτως επαφή με την Τουρκία, σαν να μην
υπήρχε αυτός ο γείτονας πλά μας.
Την διετία 1987-1989, το Νταβός με προσπάθεια εξευρέσεως κοινών σημείων
και εν συνεχεία το mea culpa.
Μεταξύ 1990-1993, κάποιες διστακτικές επαφές και σχετική ύφεση στην
ένταση.
Στην συνέχεια, 1993-1995, πολύ περιωρισμένο ενδιαφέρον, μιά και η κυρία
ενασχόληση μας ήταν με το Γιουγκοσλαυικό.
Την τετραετία 1995-1999 έχουμε μία εποχή συνεχών κρίσεων και ως επακόλουθο,
απόλυτη ελληνική άρνηση στην προώθηση της ευρωπαικής προοπτικής
της Τουρκίας.
Τέλος, από το 1999 μέχρι σήμερα, ανατροπή της πολιτικής μας, ύφεση και
πλήρη υποστήριξη της ευρωπακής αυτής προοπτικής, μέχρι σημείου να θεωρούμεθα
βασιλικώτεροι του Βασιλέως, με ωρισμένες μάλιστα εκρήξεις αφάτου
φιλοτουρκισμού. Τα συμπεράσματα βγαίνουν από μόνα τους.
Από τουρκικής πλευράς, η στάση της Αγκύρας παρέμεινε πάντα αμετακίνητος.
Σε ωρισμένες περιπτώσεις, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του συνομιλητού,
οι τόνοι ήσαν ηπιώτεροι των συνήθων, αλλά η ουσία παρέμενε η ιδία. Η
ετικέττα στο μπουκάλι μπορεί νά άλλαζε, αλλά το κρασί ήταν πάντοτε το ίδιο.
Δεν είναι του παρόντος να αναπτυχθή –και είναι αμφίβολο άν χρειάζεται καν–
γιατί και πώς η σταθερά πολιτική αυτή απέφερε σημαντικά διαπραγματευτικά
οφέλη στην Τουρκία.
Το τρίτο ζήτημα το οποίο μας απασχολεί είναι πολύ πιό πρόσφατο και
αφορά την διάλυση της Γιουγκοσλαυίας και τις συνέπειες της. Βεβαίως το θέμα
της ΠΓΔΜ είναι γιά μας πρωταρχικής σημασίας, αλλά σοβαρές επιπτώσεις γιά
μας έχει και ή υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου, η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας
του οποίου και η αναγνώρισή της από αρκετές –όχι ασήμαντες– χώρες αποτελεί
γιά μάς ένα δυνάμει επικίνδυνο προηγούμενο. Για το σύμπλεγμα των θεμάτων
που ανέκυψαν από την διάλυση της Γιουγκοσλαυίας, αρκεί να πεί κανείς
ότι τα πρώτα χρόνια της κρίσεως στην Ελλάδα η πολιτική της ηγεσία, ο κλήρος
και ο λαός έκαναν ό,τι μπορούσαν γιά να απομονώσουν διεθνώς την χώρα μας
και να της στερήσουν τις όποιες συμπάθειες θα μπορούσε να αντλήσει. Η τυ-