ÎšÎ±Ï„ÎµÏ Î¸ÏÎ½ÏƒÎµÎ¹Ï‚ Î ÏÎ¿Î¿Î´ÎµÏ Ï„Î¹ÎºÎ®Ï‚ Î”Î¹Î±ÎºÏ Î²Î­ÏÎ½Î·ÏƒÎ·Ï‚ - Science Stage

kef03:kef03 06/03/2009 13:59 Page 371
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΘΕΣΗΣ 371
η ανάγκη επένδυσης στους τομείς της έρευνας και της τεχνολογίας. Η διαδικασία
για την επανεξέταση των δαπανών και των πόρων του προπολογισμού
2008-09 βάσει της Διοργανικής Συμφωνίας του 2006 αποτελεί ευκαιρία για την
ΕΕ α) να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, β) να προσδιορίσει τομείς πολιτικής
στους οποίους δεν κρίνονται πλέον απαραίτητες οι ενωσιακές δαπάνες –
ή στους οποίους η απόδοση είναι περιορισμένη– και γ) να εντοπιστούν νέες και
οριζόντιες προτεραιότητες πολιτικής για τις οποίες απαιτούνται νέοι πόροι.
Δεύτερον, το ισχύον δημοσιονομικό πλαίσιο επιχειρεί αφενός να ελέγξει και
να εξασφαλίσει σταθερές δημοσιονομικές προοπτικές για τα κράτη-μέλη, αφετέρου
όμως θα πρέπει να επιτρέπει έναν ικανό βαθμό απόκλισης αναφορικά
με τις κρατικές δαπάνες στους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας αφού
εκεί διαπιστώνεται εθνικό έλλειμμα. 31 Τρίτον, τα κράτη-μέλη καθυστερούν τις
αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στον επανασχεδιασμό της
κοινωνικής πολιτικής, με αποτέλεσμα τα πλεονεκτήματα της ενιαίας αγοράς
και του κοινού νομίσματος να μην απελευθερώνουν το σύνολο της δυναμικής
τους. Τέταρτον, η πλήρης ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς θα προσέφερε νέες
ευκαιρίες σε όλους τους συμμετέχοντες, επιτρέποντας παράλληλα στις βιομηχανίες
να αναδιαρθρωθούν σε πανευρωπακή κλίμακα να αναδείξουν τα συγκριτικά
πλεονεκτήματα της Ευρώπης.
Άμεση συνέπεια της μη ανταπόκρισης στις παραπάνω προκλήσεις είναι και
η αστάθεια της νομισματικής ένωσης. Οι μη ευέλικτες αγορές δεν απορροφούν
τις συντελούμενες αλλαγές και τις αναγκαίες μεταφορές πόρων. Αποτέλεσμα
αυτής της ακαμψίας είναι να αναγκάζονται τα κράτη να προωθούν διαρθρωτικά
μέτρα, τα οποία, στην περίπτωση των μελών της ευρωζώνης, και με δεδομένη
την απουσία των συναλλαγματικών μηχανισμών, πρέπει να αναζητούν καταφύγιο
στη δημοσιονομική πολιτική, η οποία όμως περιορίζεται από το Σύμφωνο
Σταθερότητας. 32 Επίσης, αν τελικά η Συνθήκη της Λισσαβώνας τεθεί σε
ισχύ, αναμένεται να δώσει στην ΕΕ την ικανότητα να προχωρήσει στις απαιτούμενες
αλλαγές, προσφέροντας μεγαλύτερη ασφάλεια και ευημερία στους
πολίτες. Αυτή η διατύπωση καταδεικνύει την πρόθεση της ΕΕ να συνδιαμορφώσει
τις εξελίξεις στην παγκόσμια σφαίρα, ενισχύοντας τον «πρωτοβουλιακό»
παρά τον «ανταποδοτικό» χαρακτήρα των ενεργειών της.
Στο ιστορικό των σχέσεων Ευρώπης και παγκοσμιοποίησης, ο διακηρυγμένος
στόχος του Ευρωπακού Συμβουλίου της Λισσαβώνας το 2000 –«η Ένωση
να γίνει η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία της γνώσης ανά την
31 Επισκόπηση των δραστηριοτήτων της ΕΕ, Έρευνα και Καινοτομία, στην ιστοσελίδα
http://ec.europa.eu/invest-in-research/index_en.htm
32 Wallace, «Europeanization and Globalization», σελ. 374-375.