ÎšÎ±Ï„ÎµÏ Î¸ÏÎ½ÏƒÎµÎ¹Ï‚ Î ÏÎ¿Î¿Î´ÎµÏ Ï„Î¹ÎºÎ®Ï‚ Î”Î¹Î±ÎºÏ Î²Î­ÏÎ½Î·ÏƒÎ·Ï‚ - Science Stage

kef04:kef04 06/03/2009 13:59 Page 397
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 397
θετικά. Παράλληλα, η ανάπτυξη των σχέσεων με την Ρωσία υπήρξε πολλαπλά
ωφέλιμος, πάντα υπό το φως όσων εξετέθησαν ανωτέρω.
Η θέση της χώρας μας στην διεθνή σκηνή είναι ικανοποιητική στο μέτρο
που η ΕΕ είναι ισχυρή και ο σκληρός ηγετικός της πυρήν, επίσημος ή ανεπίσημος,
αισθάνεται ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που δικαιωματικά ανήκει εκεί.
Γιά τον λόγο αυτό απαραίτητο στοιχείο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής
πρέπει να είναι η ενεργός συμμετοχή στις εξελίξεις της Ευρώπης, ώστε οι έννοιες
Ελλάδα και Ευρώπη να είναι ταυτόσημες. Βεβαίως, θα ωφελούσε πολύ
στο Ευρωπακό πλαίσιο άν η Ελλάδα μπορούσε να βελτιώσει την απόδοση της
σε διάφορους τομείς, κυρίως οικονομικούς, ώστε να μην εμφανιζόμαστε σαν
ένα προβληματικό μέλος.
Το αξιόπιστο μιάς χώρας στην διεθνή κοινότητα εξαρτάται κατά πολύ από
την σταθερότητα και την σοβαρότητα των θέσεών της. Στην Ελλάδα τις δύο
σχεδόν τελευταίες δεκαετίες είχαμε την τύχη να υπάρχει ομοφωνία της συντριπτικής
πλειοψηφίας τόσον των κομμάτων όσο και του ελληνικού λαού σε ό,τι
αφορά τις μείζονες τοποθετήσεις της εξωτερικής μας πολιτικής. Οι όποιες διαφορές
υπήρχαν αφορούσαν πολύ περισσότερο σημεία τακτικής παρά θέματα
ουσίας. Γιά μιά χώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα εξωτερικής πολιτικής,
αυτό είναι μείζον κέρδος.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, όπως αναφέρθηκε πιό πριν,
είναι σοβαρά. Δεν είναι του παρόντος να μπεί κανείς σε εκτιμήσεις ως προς τις
προοπτικές ικανοποιητικής επιλύσεώς τους. Ένα πράγμα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε:
ότι δεν έχει έννοια να περιφερόμεθα ζητώντας την βοήθεια τρίτων
γιά την επίλυση των προβλημάτων μας και μετά να διαμαρτυρόμεθα επειδή
οι ιδέες που υποβάλλονται δεν κρίνονται από εμάς ικανοποιητικές. Όποιος είναι
ο επισπεύδων, αυτός είναι ο οποίος συνήθως υφίσταται τις συνέπειες από
την δραστηριότητα άλλων γιά αντιμετώπιση ενός προβλήματος, το οποίο μπορεί
να είναι γι΄αυτόν μείζονος σημασίας, αλλά γιά τους τρίτους, αφ’ υψηλού
ορώντες την κατάσταση, δεν είναι παρά μία ενοχλητική παρανυχίς. Δεν έχει
έννοια να λέμε ότι ένα οποιοδήποτε πρόβλημα είναι ανύπαρκτο, μόνο και μόνο
επειδή εμείς δεν θέλουμε να το συζητήσουμε, θεωρώντας ότι οι οποιεσδήποτε
αξιώσεις και θέσεις της Τουρκίας ή της ΠΓΔΜ είναι αβάσιμες και αυθαίρετες.
Η ύπαρξη ή μη ενός προβλήματος δεν εξαρτάται από την σύμφωνο γνώμη αμφοτέρων
των πλευρών. Απλώς και μόνο με την προβολή ενός, αβασίμου έστω,
μονομερούς ισχυρισμού το θέμα δημουργείται. Θα είναι πολύ πρακτικώτερο
και αποτελεσματικώτερο, αντί να λέμε ότι ωρισμένες αξιώσεις γειτόνων μας
είναι ανύπαρκτες και συνεπώς δεν τις συζητάμε, να ενημερώναμε τρίτους επί
της πραγματικής υφής και προστορίας των θεμάτων αυτών. ΄Η, ακόμα καλύτερο,
να εγείρουμε και από δικής μας πλευράς αντίστοιχα θέματα. Η συστηματική
αποσιώπηση επί δεκαετίες από ελληνικής πλευράς του θέματος της ΄Ιμ-