udhezues letersia 11

Udhëzues për tekstin “Gjuha shqipe dhe Letërsia 11”
Ndërtimi i njohurive. Të nxënit në këmbime
Mësuesi/ja e ndan klasën në grupe me nga 6 nxënës. Duke u bashkuar sipas
numrave përkatës, nxënësit ndahen në grupe ekspertësh:
Grupi I - identifi kon marrëdhëniet që kanë fjalitë e ndryshme me njëra-tjetrën në
fjalimet politike.
Grupi II - identifikon veçoritë e leksikut të përdorur në të.
Grupi III- identifi kon veçoritë e terminologjisë së përdorur.
Grupi IV - analizon stilin e ndërtimit të fjalimeve politike.
Grupi V - referon disa njohuri që kanë të bëjnë me fushë e retorikës.
Grupi VI - evidenton rëndësinë dhe përdorimin e fi gurave letrare.
Secili grup, pasi përpunon materialin teorik dhe e pasqyron atë të përmbledhur në
skica e tabakë letre, ku identifi kon veçoritë specifi ke të tekstit të dhënë, rikthehet në
grupet bazë për të realizuar detyrën e tij brenda grupit.
Model përgjigjeje:
Grupi I: Rëndësi të veçantë ka marrëdhënia që kanë me njëra-tjetrën fjalitë e llojeve
të ndryshme.
Fjalimi i Ismail Qemalit ditën e Shpalljes së Pavarësisë
Shpall Shqipërinë të pamvarur!
Fjali thirrmore, e dëshirore, i bëjnë thirrje dëgjuesit për pjesëmarrje
Oh! Sa të lumtur që e ndiej vehten sot, që shoh, këtu në Vlorë, kaqë burra Shqipëtarë
të mbledhur tok, tuke pritur me kureshti e padurim përfundimin e kësaj mbledhjeje
historike, për fatin e Atdheut tonë të dashur. (Fjalitë dëftore shërbejnë për të dëftyer
(treguar) për një objekt a problem në mënyrë të thjeshtë dhe objektive. Përdorimi i
fjalive të shkurtra, me informacion të qartë e të thjeshtë është tregues i kujdesit që ka
autori për ta bërë tekstin sa më të kuptueshëm.)
Plot me gaz e me lot ndër sy, nga mallëngjimi, pra, po dal këtu para jush që t’ju
gëzoj me sihariqin e madh, se sot, edhe këtë minutë, Kongresi çpalli mëvehtësinë e
Shqipërisë, tuke lajmëruar gjithë botën mbarë për këtë punë e duke më ngarkuar mua
kryesin’ e qeveris së përkohshme të Shqipërisë së lirë.
Porsi ëndërr më duket ky ndryshim i madh i vendit t’onë, që hoqi e voi të zezat e të
lirit pesëqind vjet me radhë ndënë sundimin turk, por që tani në kohët e fundit, ishte gati
të jepte shpirtin përgjithënjë, të shuhej e të çfarrosej krejtësisht nga faqia e dheut, këjo
Shqipëri, që, dikur, shkëlqente nga trimërija e pashoqe e bijve të saj; kjo Shqipëri, që
kur i kërcënohej rreziku Europës nga pushtimet e Turqisë, ndënë kryetrimin e pavdekur
të saj, Skënderbejnë, u bë porta e hekurtë kundra sulmeve më të tërbuara të sulltanëve
më t’egër që ka pas Turqija. Mirëpo, desh Zoti, që me punën, me trimërinë dhe guximin
e pashoq të Shqipëtarëvet, sot e tutje të marrin fund mjerimet dhe vuajtjet e Atdheut
t’onë, sepse, këtu e kështu, jemi të LIRË të PAVARUR dhe MËVEHTE,
- (Fjalitë nxitëse synojnë të të bindin me anë të kërkesës, këshillës e propozimeve
të bëra):
Prandaj qeshni e gëzoni!
164