udhezues letersia 11

Udhëzues për tekstin “Gjuha shqipe dhe Letërsia 11”
dot që një njeri i kënduar, që s’kishte ngarë parmendën si katundari, ta dinte bujqësinë
më mirë se ai. Por më vonë shpejt e kuptuan dobinë e këtij sistemi dhe kështu zyra
teknike e Kavajës për gjithë ditën ishte plot me katundarë, të cilët kush kërkonte vegla
të reja, kush farëra të seleksionuara, kush kafshë të racës për damazllëk, kush pyeste
për sëmundjen e bimëve, kush për meremetimin e një vegle të prishur.
Përveç kësaj, nën drejtimin e agronomëve u fi llua edhe formimi i kooperativave midis
katundarëve. Ky sistem kaq po dilte i përshtatshëm për Shqipërinë, saqë edhe banka
kombëtare fi lloi t’u çelte kredi kolektive kooperative të katundarëve.
Detyrë shtëpie. Parapërgatitje tema Autobigrafi a. Sillni në klasë autobiografi të ndryshme.
(mund të lexojnë Autobigrafi a e Nolit).
Tema
20. Teksti
rrëfyes
joletrar.
Autobiografia
Objektivat: Në fund të orës së mësimit nxënësi të jetë i aftë:
• Të identifikojë autobiografinë si lloj i tekstit rrëfyes joletrar.
a. Të dallojë elementet përbërëse të një teksti autobiografi k;
b. Të shpjegojë rastet e përdorimit të tij tekstit autobiografi k;
c. të dallojë veçoritë gjuhësore të një teksti autobiografi k;
d. të shkruajë një tekst autobiografi k.
Materialet dhe mjetet mësimore
Teksti “Gjuha shqipe dhe letërsia 11”, lloje të ndryshme tekstesh autobiografike,
shkumësa me ngjyra, tabela.
Material plotësues
Autobiografia e Naim Frashërit (aktor) janë autobiografia ndodhitë, kujtimet dhe dëshirat
e jetës sime Naim Frashëri, i biri i Servetit, jam lindur në Leskovik më 15 gusht 1923. Origjinë
bejlerësh. Në vitin 1912, kur pasuria na u dogj prej grekëve, babai hyri në punë me detyrën e
tagrambledhësit. Prej kësaj kohe fi lloi jeta e vështirë për familjen time, por, megjithatë, gjendja
shoqërore e tyre ka qenë prej qytetari të mesëm. Kjo gjendje vazhdoi edhe pas lindjes sime.
Pas vdekjes së babait më 1937, konditat e jetës u vështirësuan, kështu që u detyrua motra të
hynte në punë. Vëllai në këtë kohë punonte në Post-telegraf, me një rrogë shumë të vogël. Me
këto kondita kam vazhduar deri pas çlirimit. Në janar të 1945, mbas një prove hyra në shkollën
dramatike, që ishte krijuar nga Drejtoria e Kulturës Popullore. Prej asaj kohe u bëra aktor teatri,
ku vazhdoj të jem edhe tani. Gjatë regjimit të Zogut dhe regjimit fashist kam qenë student.
Edukata ime në atë kohë ka qenë ajo që merrej në shkollë, d.m.th. borgjeze. Kam kryer shtatë
klasë të mesme. Në lëvizjen N.Ç.L mora pjesë. Hyra në radhët e RK (Rinia komuniste) në prill të
1941-shit. Në shkurt 1949, u propozova si kandidat i partisë dhe u pranova. Pjesëtarët e familjes
kanë qenë të gjithë me luftën. Dy motrat kanë marrë pjesë në lëvizje, njëra partizane dhe tjetra
e re komuniste. Të dyja sot janë kandidate të partisë. Nuk jam prekur nga reforma e pushtetit,
sepse që prej vitit 1912 nuk kemi pasur asnjë pëllëmbë tokë dhe pasuri. Nuk kemi pasë tjetër
veç rrogës së vogël të babait, më vonë atë të motrës dhe vëllait. Për punën time në teatër jam
graduar në fund të 1947-ës, duke u bërë aktor i parë. Jam shpërblyer dy herë, kam marrë katër
fl etë-lavdërimi dhe me rastin e pesë-vjetorit të teatrit m’u dha nga Presidiumi i Kuvendit Popullor
medalja e punës. Punën e aktorit e kam dashuruar që në kohën kur isha në shkollë. Nuk kisha
guxim të shfaqja dëshirën time me shokët, se më tallnin, mora kurajo në vitin 1943, kur m’u dha
një nga rolet kryesore në dramën “Vilhelm Tel”. Prej asaj kohe fi llova të interesohem për teatrin
dhe të pregatis shfaqje në lagje. Më 1944, u thirra në Priskë në grupin artistik. Aty pregatitëm një
dramë, të cilën e ç´faqëm më 29 nëntor 1944. Këtu u forcua lidhja me teatrin dhe tani kjo lidhje
është bërë jetë për mua.
Marrë nga interneti.www. lisanet.jhost.co.uk
91